Ekkert er viðbjóðslegra en karlmaður sem grætur....

...en eitt er víst, þeir koma í öllum útgáfum: Feitir, grannir, fitt og flottir. Hárprúðir, skollóttir, með kraga. Harðir og mjúkir. Stuttir, langir, harðir og linir. Dökkir, ljósir, rauðir og gulir. Vel lesnir og minna lesnir. Misgáfaðir. Misgóðir.

Það vakti mig til umhugsunar þegar ég var spurð; Heiða hvort viltu svona mjúkan mann eða harðan?

Hvað er hörð týpa?

Er það karlinn sem stjórnar á sínu heimili, þar sem konan er einsog "lúpa" negld og naglfest við eldavélina? Fær einstöku sinnum að að losa um til að stinga í eina og eina vél. Og ef heppninn er með henni. Fara niður að tjörn og grípa einsog eitt stk. önd í soðið.....

Er harða týpan þessi sem segir;

-í sundur með lappirnar kerling, ég vil fá að ríða núna! Prumpar svo framan í hana áður en hann snýr sér á hægri hliðina og byrjar að hrjóta?

Er harða týpan sá sem lemur kerlinguna sína til hlýðni. Kemur heim að vinnudegi loknum og það fyrsta sem hann segir, ólundarlega er; hvað er í matinn i kvöld?

Ef þetta er harða týpan þá hentar hún mér ekki.

Og mjúka týpan;

Eru það þessir undirgefnu, sem alltaf leyfa konunni að hafa síðusta orðið. Eru skoðanalausir með öllu og tekur aldrei afstöðu? Alltaf sammála síðasta ræðumanni. Brosir álkulega við hverju og einu og öllu? Er það mjúka týpan sem grætur við fætur manns með eitt eysta, á meðan maður lakkar á sér neglurnar?

Er það mjúka týpan sem skakk-lappast einhvernveginn og getur ekki tekið ákvörðun um hvað skal sjá í bíó, -þú ræður! mér er alveg sama....

Af hverju annars tvö eystu?, er ekki nóg 1. stk. eysta í 1. stk. pung?

Ef þetta er mjúka týpan þá hentar hún mér ekki heldur.

Ég elska alla menn, bara misjafnlega mikið... :)

"Ekkert er viðbjóðslegra en karlmaður sem grætur" er ekki frá mér komið og alls ekki mín skoðun. Veit einhver úr hvaða bók þessi setning kom? (Halldór Laxness).

Ef karlmaður grætur, þá fer ég yfirleitt að gráta líka.

Eru bara til tvær týpur af karlmönnum?

Mjúkur og harður.

Einhverjir tala um hinn gullna meðalveg...

En svo er það annað; las grein í blaði um daginn. Þar var fyrirspurnin til blaðamanns. Í sambandi við að gráta stundum eftir kynferðislega fullnægingu. Svarið var alls óviðunandi að mínu mati. Því mig langar að vita þetta líka. Vitiði afhverju? (fyrir vinkonu mín sko.....)

Annars vil ég hvorki "hörðu" eða "mjúku" eða "meðaltýpuna. Minn verður að vera alveg sérstakur! Og það er það eina sem ég veit með vissu. Annað sem ég veit með vissu er; hef ekki fundið hann enn og hann ekki mig.

Fullt af spurningum í kvöld bara.

Helgin var nefnilega svo ógeðslega skemmtileg hjá mér, að ég tími ekki að deila henni með ykkur....not!

Að lokum, þá hringdi einn afar fær kennari í mig um helgina. Hann sagði eitthvað á þessa leið að Freud hefði sjálfsagt getað sálgreint mig. Hann les bloggið mitt.

Síðan spjall um daginn og veginn.

Áður en við kvöddumst þá segi ég glettnislega. Gefðu mér einkunn fyrir bloggið mitt. Frá 1-10.

Þögn. Ég beið.....og beið.

-sko þú færð allavega 9,5 fyrir stíl og húmor.....

-og (spurði ég.....)

-ekkert og neitt!...... sagði hann og flýtti sér að kveðja. Ég veit alveg hvað hann er að fara .......svo var það annar kennari sem ég ber vægast sagt mikla virðingu fyrir, hann skrifaði þetta í gestabókina mína í sumar;

Hæ "gamli" nemandi

Gaman að hitta eftirminnilega nemendur í þessum mér nýja heimi. Skemmtilegt að lesa pælingarnar hjá þér í morgun; það blæs aldeilis í þankapípunum hjá þér. Lesumst og skrifumst. Kær kveðja. Haukur Már

Haukur Már Haraldsson, fös. 22. júní 2007

Mér þótti mikið vænt um þetta comment frá Hauki Má.

Nú er maður að reyna að gera sitt besta til að lafa inni  í A-inu, hjá henni Hrönnslu minni/okkar (snemma í háttinn -árrisul í kjölfarið) .........er enn milli-beggja-blandari, einhvernveginn. Svona einhverskonar tvíblendingur. Milli tveggja heima. Föst.

Að lokum; sendi ég endurnar, sem ég veiddi á tjörninni til ykkar allra, með 1. stk. sæluviku til allra að njóta. Held einni fyrir sjálfa mig. 

Vinsamlegast staðfestið móttökuog síðast en ekki síst, væri nú gaman að fá svör við þessum spurningum/pælingum.......

 

 

Ég er virkur fíkill með þráhyggju og áráttu...

... og ljósið logar enn og fiðrildið flögrar um....

Ég opinbera það hér með fyrir þjóðinni allri, að ég er virkur fíkill. Ástfanginn, virkur fíkill meira að segja. Með þráhyggju og áráttueinkenni á mjög háu stigi. Mér er vart hugað líf. 

Ég er á góðri leið með að ávinna mér geðsýki....

Ég fel dópið fyrir sjálfri mér útum alla íbúð, þegar ég er "out of it". Ég finn það alltaf. Þetta er svakalegt ástand og ég fell alltaf aftur í sama skítapitinn. En ekkert gengur! Ég er við það að gefast upp! Fjölskyldan er búin að gefast upp á mér.

Hef leitað margra leiða, til hjálpar, án árangus. Alltaf fell ég aftur og aftur og aftur....

....ég er í raun búin að sætta mig við að ég dey við þetta ástand. Hef enga löngun til að hætta.

Ég er núna í vímu! Og ég skammast mín ekkert fyrir það!

....þessi fíkn mín, þráhyggja, og ást er á; tónlist Bubba Morthens.....

Get ekki vanið af mig því að hlusta á hann, maðurinn er snillingur! ....og ég er að hlusta á diskinn núna.....og er "high on live" !

Sem minnir mig auðvitað á eitt: gat nú verið (skal reyna að vera  stuttorð).

Það er þetta með að bera virðingu fyrir fólki, öllu fólki. Bera virðingu fyrir því sem einfaldlega lifir. Og dæma ekki...

Hljómlistamenn og annað þekkt fólk í þjóðfélaginu, er ýmist upphafið langt fyrir ofan skýin. Um leið og skotleyfi er gefið á þá,  og þeir dregnir niður í svaðið. Og allt þar á milli. Á bakvið hverja einustu kennitölu er manneskja með tilfinningar. Skilnaðir prýða gjarnan forsíður...mynd af pari rifin í sundur...og flennistórt letrið öskrar á mann; SKILINN....eða eitthvað álíka æsandi og spennandi. Þið þekkið þetta öll.

Sko....og það áður en fjölskylda, börn og vinir hafa fengið vitneskju um skilnaði t.d.......(þekki slík dæmi)

.... slúðurblöðin; Séð og Heyrt og fl....og þá aðallega  DV sem ég myndi persónulega ekki nota sem skeinipappír, standa sig vel í þessari deildinni! Af tíu mögulegum; 11.

Og þetta með að dæma fólk. Er ekki málið að slaka aðeins á tauginni. Þessari litlu linu, stuttu þarna?

Ég hef alveg keypt þessi  blöð sjálf, fullt af af þeim. En er fyrir löngu hætt að styrkja vont málefni....en þau seljast. Rokseljast....

.....svo eru það illa rætnar kjaftasögur og allskonar annað blaður, manna á milli.....ojbarasta!

Á árunum 1991-1992,  var ég framkvæmdarstjóri á veitingastað í Keflavík, staðurinn hét Edenborg. Pöbb á virkum dögum. Böll um helgar. Trúbadorkvöld á fimmtudagskvöldum.

Aðalsamkeppnisaðilinn var svokallað KK (Karlakór Keflavíkur). ....og svo má ekki gleyma Ránni, sú eina eftirlifandi af þessum þremur.....en Vibbi karlinn er klár í business......það vita þeir sem til þekkja...

Ég var ung, rúmlega tvítug og þessu tímabili og þessari reynslu gleymi ég aldrei. Og kem alltaf til með að búa að. Ábyrgðin var mikil, vinnan mikil, ég ung og frekar saklaus.... en þetta var endalaust skemmtilegt.

Ari Bryjnar sonur minn var 2-3 ára. Ég ætla nú ekki að fara að segja einhverjar sögur hérna en....bókin kemur út núna fyrir næstu jól.

Til þess að fá húsfylli.... þurfti auðvitað vinsælustu hljómsveitirnar til að spila.

Heitustu böndin voru á þessum árum;Sálin, Sólin, Stjórnin, Todmobil, Nýdönsk, GCD  og fl. Bubbi kom sterkastur inn sem trúbador á fimmtudagskvöldum. Það klikkaði ekki í eitt einasta sinn, að ekki væri húsfyllir. Þegar bæði hljómsveitirnar sem ég nefndi og Bubbi spiluðu. Allir fengu sitt. Allir voru sáttir.

Rígur var á milli okkar Edenborgar- og  KK-manna.....en fer heldur ekkert nánar út í það (jólabókin í ár)......en ég fór nú samt alveg yfir og kíkti sko. Í KK.....þegar Stjórnin var að spila. Var aðdáandi nr:2!

Ég játa hér með á mig framhjáhald. Verð varla rekin úr þessu.....vegna vanrækslu í starfi. En ég átti auðvitað að vera hinumegin að vinna.

Ég kynntist mörgu af þessu ágæta listafólki og komst af ýmsu athyglisverður; Til dæmis er á bak við hvert nafn, er bunki af tilfinningum, kostir og gallar...."ups/downs"...... og oftast fjölskyldur og börn. Hús, bíll og afborganir. Og ekki síst eitt stk. bara ósköp venjuleg manneskja.

Einsog gengur í samskiptum, kunni ég betur við aðra en suma. Einsog gengur..... sumum finnst ég ekkert endilega sérlega spennandi kostur til að vera í samvistum við. Ég lýg náttúrlega alveg blákalt enda koluð á mér tungan.  Hefur auðvitað aldrei skeð.....en ég bíð og vona......

....þeir sem standa upp úr í minningunni, eru; KK (Kristján Kristjánsson) Maggi Kjartans, og Helgi Björnsson úr Síðan skein Sól og fleirri sem ég nenni ekki að tíunda.....og auðvitað Bubbi. Helgi er sigurvegarinn  í minningarbrotunum.....Bubbi líka en á annan hátt.

Eitt kvöldið eftir að ég hafði afhent honum þúsundkallana á skrifstofunni, þá réttir hann mér eitthvað.

Þetta var sígarettuálpappír, sem á stóð;

Kæra Heiða, þú ert góð stelpa. Þetta gildir sem boðsmiði á Dýrin í Hálsaskógi. Megi Sólin ávallt skína í lífi þínu... og svo fékk ég broskarl, og undirsskrift. Ég klökknaði...

Miðinn er fyrir löngu týndur, enda hef ég flutt oft á minni ævi síðan. Endanna á milli. Og allsstaðar þar á milli.

En orðin lifa með mér og geymi ég þau í hjartanu.

Ég þyrfti að minna mig á þetta reglulega...kannski skrifa ég þau á miða og hengi á tölvuna mína....orðin; góð stelpa og sólina og lífið . Bæti svo einhverju við . Og skrifa undir; Heiða Þórðar...

Það þarf ekki að kosta krónu að gleðja eina sál. Bros, fallega kveðju, falleg orð, hvatningu og og og ...

Undir mitt starf féll ma. einsog ég minntist á að ofan, að gera upp við hljómsveitarmeðlimi þegar kvöldið hafði runnið sitt skeið.

Og ég man að ég hræddist alltaf Bubba, fannst hann hrokafullur og frekur.....ég er virkilega þakklát þeim ...sem kynnti mig fyrir Bubba upp á nýtt.  í gegnum tónlist Bubba, sem hefur fært mér óneitanlega mikla gleði.

Ég einfaldlega elska Bubba. Og ég ætla að viðhalda fíkn minni.

Góða nótt kæru vinir ég fékk inngöngu í A-hópinn. Hrönn verður í dyrunum. Ég þarf að standa mig vel. Ætla að lesa núna rækilega yfir efnið. Er ákveðin í að ná þessu prófi í fyrstu tilraun.  Ef ég fell, nú þá er bara að reyna aftur og aftur og aftur.......gefast aldrei upp...og brosa!

Ég er morðingi!

Ég ætla að halda ljósinu logandi á kinnini minni aðeins lengur....mig langar ekki að lifa í myrkrinu.

Ég þarf ekki klukku á mínu heimili; ég er einstaklega heppinn. Karlinn á efri hæðinni pissar nákvæmlega klukkan 03:00 og svo aftur kl: 05:00. Ég veit það er karlinn, ekki konan og ég veit að hann pissar standandi! Þvílík eru lætin.....

Það hefur ekki klikkað á þessum rétt tæpum tveimur árum sem ég hef búið hér í þessu sambýli (ég bý ekki á sambýli.....þótt stundum mætti ætla það), öllu heldur fjölbýli, berrössuð við eldhúsgluggann minn.

Ekki eitt einasta skiptið, hefur karlinn klikkað á "smáatriðunum!

Þegar ég ligg upp í rúminu mínu (ég er ennþá B-týpan....og verð sjálfsagt alltaf, þrátt fyrir einbeittan vilja minn og von um að einhverntíma tilheyri ég A-hópnum) Ég hef reynt. Margoft!  Ekki smuga að fá inngöngu í hópinn.

Þessi A-hópur er þverir andskotar!

Hleypa mér ekki inni, ekki með nokkru móti. Hef boðist til að borga inntökugjaldið upp í topp í einni summu. Þrefalt!  En alltaf stórt og feitt NEI. 

Einhverju sinni reyndi ég að smokra mér inn um glugga þarna.....en neibbs, ég var gripin glóðvolg og fleygt út með látum.

Það var illa farið með góða konu. Ég var öll blá og marinn og ég ætla ekki einu sinni að reyna þetta aftur. Þvílík fíbl! Fyrsta flokks fíbl. Svo brákaðist ég auðvitað á fæti líka og öxl í þokkabót! Fékk engar skaðabætur.

Dyravörðurinn er UXI......örugglega á sterum! Vöðvafjall dauðans.

Þannig að ég var semsagt í B-deildinni minni og vakti frameftir í nótt.....

Á slaginu 03:00am.....þar sem ég er eitthvað að dúllast í eldhúsinu, rista mér brauð nánar tiltekið. Þá heyri ég þvílíkt pissu-drunu-hljóð......að það var einsog 10 karlmenn væru að pissa saman standandi. Standandi í kopp. Pissandi i stálkopp!

Það var komin töluverð ró yfir mig svona, en við þessi ólæti vaknaði ég.

Glaðvaknaði. Við hverju er að búast?

Og ég ákveð að fara í bað. Freyðibað. Í bleiku bikinýi. Þegar þau voru orðin vel blaut, fór ég úr þeim, enda fátt óþægilegra en að vera í blautum fötum.

Svo var tekinn góður skúrkur á þetta allt saman.

Þið vitið háreyðingarkremið á þá staði sem við á....og svona snyrting sem konur einar þekkja, sem vilja líta vel út á Evu klæðunum einum fata.  Húðin skrúbbuð, húðfrumur skrúbbaðar af....og svo nett rakakrem á kroppinn á eftir.

Og svo þær konur auðvitað sem berrassast einar fyrir utan eldhúsgluggann sinn og aðra glugga. Og elskuna sína og sjálfa sig. Þá er þessar aðgerðir algjört lykilatriði. Þessir hlutir verða að vera í lagi. Án undatekninga, dag hvern.....ekki stingandi broddur!  Ef þú vilt ekki tilheyra undantekningunni....sem eru:

........ svona týpur: Welcome to the jungle....píur.

Semsé ég er ekki ein af þeim.

Heyriði nú mig....eftir baðið fór ég í nýju náttfötin mín....húðfrumurnar farnar, og ég einsog stífbónaður bíll....settist í sófann minn.  

Hann hafði ekki hvíslað neitt ofurblítt á mig þetta kvöldið, einsog hann er vanur. Nei, hann ÖSKRAÐI á mig.....farinn að færa sig upp á skaftið helvískur. Þetta var í fyrsta skiptið sem hann sýnir mér svona lítilsvirðingu og verður það síðasta!

Hann skal sko ekki vaða yfir mig, bara þannig að það sé alveg á tandurhreinu!

Hann fékk alveg að heyra það kvikindið, ég stjórna í okkar sambandi og á mínu heimili! Ég held að hann hafi alveg skilið mig, nú annars verð ég bara að gera það sama og gungurnar gera þ.e.a.s.;

Slíta ástar og/eða vináttusambandi með stuttri sms sendingakveðju.

Sem í sjálfu sér er algjör snilld.....mér skilst að það sé frítt að senda ákveðið mörg sms. Ákveðið tilboð í gangi hjá símanum.

Þannig að hægt er að  brjóta, eða kannski bara "merja" svona einsog eitt stk. hjarta á dag eða svo. .... mörg hjörtu á dag ef því er að skipta.

Og borga ekki einu sinni eina skitna krónu fyrir!

Frábært!...... ég er ánægð með þessa þróun bara ýta á send og málið er dautt. Snilld!

Fyrirmyndarsamskiptamáti fyrir rolur og gungur...

Við sættumst ég og sófinn. Vorum alúðleg við hvort annað. En þá skeður það sem kemur afar afar sjaldan fyrir mig, eða hefur aldrei svo mér reki minni til,.....ekki svona;

Ég vissi ekki hvaðan á mig stóð veðrið.....leysti tvær krossgátur og losnaði ekki við þessa ónotalegu tilfinningu. Kveikti á fleiri kertum. Hafði ekkert að segja. Setti fallega tónlist í spilarann. Fór út á svalir....labbaði um íbúðina. Heilsaði upp á bækurnar mínar, en þar var engin sem fangaði huga minn....og tilfinningin óx og óx og ÓX... ég segi það satt.....þetta var afar óþægilegt og ég náði varla andanum af sársauka.

Ég tók fram litina mína, horfði á hvítann strigann og var alveg gjörsamlega miður mín þegar ég viðurkenndi fyrir sjálfri mér að vera að drepast!

Ég var svona hryllilega einmanna!

Minnist þess ekki í mínu lífi að hafa verið svona ofsalega einmanna. Og ég bara hugsaði eitt stórt FUCK! Hvað á ég nú að gera? Það var ekkert sem ég gat gert til að láta mér líða betur.....ef ég næ ekki að festa mig við bók, þá er nú fokið í flest skjól!

Mér hefur aldrei leiðst í eigin félagsskap, enda afar þægileg í umgengni....og einstaklega skemmtileg auðvitað.  Jæja, ekki svo ég muni allavega, ég er mikill dundari....og líður vel að dúllast eitthvað.

Hef eins og svo margir þekkja, verið meira fullnægð og ánægð í eigin félagsskap, og stundum einmanna innan um fjöldann allan af fólki. Meira að segja i ástarsambandi.

Og þarna var ég í einmannaleikanum og ég saknaði einskis....þá er ég að tala um að ég saknaði ekki einhverjar sérstakrar persónu. Ég var ekkert að hugsa; ahhh, hvað væri nú gott að eiga félaga/kúruvin. Ekkert slíkt.

Mig langaði ekki að hringja í neinn sérstakan.

Vinalínan er fyrir löngu búin að gefast upp á mér. Hljóta að vera með númerabirtir þessir andskotar! Því þeir svara mér ekki lengur.

En svo pissaði karlinn á mínútunni 0500, og ég skreið í skúffuna mína, enda löngu orðin tímabært, alein einhvernveginn og leið barasta ekki vel. Loksins miskunnaði svefninn sig yfir mig....og nóttinn umvafði mig örmum sínum sem var draumlaus.....hefði alveg þegið einhvern félagsskap í draumalandinu.....en nei, engin kom....ekki einu sinni hún nafna min; skessa.blog.is.

Hefði verið henni virkilega þakklát fyrir það eitt að koma og stappa ofan á mér og rífa í hárið á mér....en neibb.....hún hefur verið einhversstaðar annarsstaðar.....kannski hjá Hallgrími....veit ekki. Skal reyna að komast að þvi...

Þegar ég vaknaði svo í morgun, og settist á klósettið, já, hvort sem þið trúið því eða ekki; þá pissa ég!.......og það sitjandi. Jebb....ég pissa, og þá vitiði það. Dí, hvað maður er eitthvað "up and personal hérna"..... en ég prumpa aldrei! 

Þegar ég er þarna semsagt á klósettinu, var að reyna að gera þetta hljóðlega allt saman, minnug næturinnar, vildi fyrir alla muni ekki vekja hann Jón vin minn á neðri hæðinni. Þá verður mér litið ofan í baðkarið. Ég horfi sljóu auga (hitt var enn lokað) ofan í baðkarið.

Þá liggja þær þarna...hver og ein einasta og ég fékk nánast taugaáfall. 

Þær horfðu á mig brostnum augum, allt að ásakandi augnaráðið mun fylgja mér um aldur og ævi. þær voru steindauðar allar sem ein....og áttu það eitt sameiginlegt að vera með galopinn munn með tunguna lafandi út á kinn einhvernveginn!

Og ég fékk samviskubit dauðans! Og ég verð að taka afleiðingunum gjörða minna, hvort sem mér líkar það betur eða verr.

Þetta voru húðfrumurnar mínar!  Sem ég hafði skrúbbað af mér, með þvílíkum ofsa af húðinni, einbeitt og ákveðin í að losa um allan aukaskít úr lifi mínu, nóttina áður. (sæluvikan endar í dag -laugardag)......

Já þarna lágu þær semsagt steindauðar!  Sandpappír hefði roðnað í höndunum á smiðnum og smiðurinn líka, ef þeir hefðu orðið vitni að harðræðinu þessa nótt. Ég bíð nú dóms.

En ég meina, hvað hef ég að gera með það, að dröslast með einhver kvikindi á mér, utan í mér, í mér og inn í mér? Spyr sá sem ekki veit. En veit samt. Einhvern skít!

Ekki neitt.

Ég vill ekki sjá skít hvorki á mér eða nálægt mér, hef gert það deginum ljósara á þessari síðu minni. Hlýtur að dragast frá refsingu dóms! Trúi ekki öðru!

Þegar ég hafði jarðsett og jarðsungið líkin (ekki lítil vinna, við erum að tala um þúsundir hér) við hátíðlega athöfn. Fór ég í sturtu. Nályktin var gjörsamlega að kæfa mig, þó ekki lengri tími væri liðinn frá slátruninni miklu.

Kengboginn,skrúbbaði ég og skolaði baðkarið.....sveitt og beygluð....þá já einsog ég sagði þarna uppi.......smeygði ég mér undir ilvolga sturtuna....og það var svo gott! Ef eitt kvikindi var eftir á líkama mínum, þá hvílir það með hinum.

Sæðisfrumurnar; löngu dauðar, gleymdar og grafnar.....enda komin tími á þær. Komnar langt á aldur...og rúmlega það!

OMG! hún mamma ætti að vita þetta; Þá kæmi sko; HEIÐA BERGÞÓRA, viltu gjöra svo vel að fara að fá þér að ríða stelpa! Almennilega! Þú ert þér, mér og allri fjölskyldunni til þvílíkrar háborinnar skammar! Og skammastu þín svo!....og farðu inn í herbergið þitt á stundinni! NÚNA!

Að verki loknu stóð ég teinrétt, endurnærð  og ekki síst vel lyktandi. Leið vel í hjartanu mínu. Einmannaleikinn fór útí nóttina og þannig hélt ég út í daginn. Sem fyrir vikið reyndist verða afar sérstakur.

Dagurinn/kvöldið;  (ég er að tala um ca 9 - 10 klst. af sólahringnum....)  var öðruvísi en allir þeir dagar sem ég hef upplifað á minni 22 ára ævi...hmmmmm. plús einhver ár til eða frá. Aukaatriði algjört! 

Og afleiðingar þessara 9-10 klst. höfðu það í för með sér, að eitt lítið fallegt bleikt fiðrildi, flaug inn í mallakútinn minn. Og það flögrar enn. Ég finn fyrir því. Og ég vona að þeim fiðrildunum fjölgi.....og fjölgi og fjölgi og að þau fljúgi aldrei í  burtu......

Og að lokum (næstum því...alveg að verða búið......þolinmæðina á þetta elskurnar mínar....);

Vil ég nota tækifærið og votta aðstandendum húðfrumanna, sem ég drap.... og liggja nú látnar á yfirborði sjavar, mína dýpstu samúðarkveðju og hluttekningu. Við skulum taka einnar mínútu þögn á þetta og tendra lítið ljós.

En mér til málsvarnar; Þeirra tími var einfaldlega kominn.

Vona bara að þeim sé ekki mikið kalt greyjunum litlu. Nei varla.......

Ég vil taka það fram hér og nú og af ákveðnu tilefni; að þetta er ekki dulbúinn einkamalapunktais auglýsing, hjúpuð rjómasúkkulaði.....neibb!   Ég er ekki einu sinni að bjóða fram félagsskap minn í þrennur.....fernur...eða neitt í þeim dúr. En ykkur er velkomið að senda mér sms skilaboð....frítt. Er í skránni.....kostar ekki krónu!......ja.is

Þó svo að ég hafi verið að tala um einmannaleika. Bara svona prív. og pers. pæling milli mín og mín og þín.

Staðreyndin eru sú, að þetta er súkkulaðirúsina til ykkar frá mér fyrir svefninn.  (B-klúbbur)

En þið eruð svo mörg í A-hópnum....... Sofandi á ykkar græna jólakorti, enda ekki nema 100 dagar til jóla...

.... ein spurning; hvað mórall er í ykkur; afhverju má ég ekki vera með? Þetta er flokkast einfaldlega undir einelti! Og ekkert annað......mismunun.....örugglega afþví að ég er kona! Hvít kona! Fordómar!

En  í góðmennsku minni sendi ég samt súkkulaðirúsínur á ykkur líka ......inn í daginn sem er hafinn ....um leið sendi ég ósk til ykkar allra, (A og B) um að þið eigið yndislegasta daginn/helgina í lífi ykkar til þessa

Þess  óska ég ykkur í einlægni. Þið bloggvinir mínir sem heimsækið mig, og commentið fáið frá mér sérstakar kærleiksríkar kveðjur og koss á vangann.

Furðulegt, en mér þykir í raun vænt um ykkur. (nú er ég orðin svo væmin hérna að ég er orðin dauðskelkuð við sjálfa mig.....)

Njótið súkkulaði-rúsínunar í pylsuendanum......enga græðgi ......

.....sjúga......látið hana bráðna í munni, hægt og lengi og ekki síst; Njótið! á meðan hún endist.

es. Setti nokkrar myndir í albúmið......

 

...næst þegar ég fæ mér drátt hjá geðlækninum

Er að hugsa um að slökkva ljósið framan á kinninni á mér nú um helgina..... 

Það væri algjör hræsni að reyna að telja fólki trú um að ég sé A-manneskja. Ég er þessi svokallaða B-týpa....

Elska næturnar.....en maður verður víst að vakna....einsog í morgunn.

Ég er samt ekkert second - class eða second hand drasl neitt!

Nei, nei, síður en svo. 

Ég er fyrsta flokks vara með gæðastimpli frá ríkinu. Á rassgatinu.....

Ég sauð mér bjúgu þegar klukkan var langt gengin í eitt í nótt. Borðaði bjúgun og horfði út í nóttina. Beið eftir storminum með barnslegri eftirvæntingu í andlitinu. En svo kom var þetta  bara smá bank!

Enginn stormur!

Og ekki eitt einasta fljúgandi útgrill!

Beið og beið og beið við gluggann. En neibb! Ekki eitt lítið einnota kvikindi einu sinni fljúgjandi á himni.

.....fór svo að mála......og teikna......og lesa og hugsa og nóttin leið og leið og leið....og ég átti að mæta á áríðandi fund snemma í morgun, sem ég gerði reyndar. Allt í góðu með það.

Ég vaknaði alllltttoooooof seint! og sagði upphátt við sjálfa mig;

HEIÐA BERGÞÓRA! (í þeim tón, sem mamma/amma voru vanar að nota þegar þær skömmuðu mig litla)

Þarna stend ég við ketilinn semsagt, svefndrukkinn og óskaði þess eins að ég væri þess megnug að stöðva  tímann eina örstund.....en þó ég sé fyrsta flokks, þá er ég ekki Guð almáttugur....þannig að tíminn var enn afar knappur. Og leið alltof hratt...í ofanálag.

Kveikti á geislaspilaranum mínum (með litlu g-i.....) og hélt áfram að skammast og rífast í sjálfri mér fyrir að andskotast ekki á lappir fyrr! Það hafði ekki vitund neitt að segja. Því ég hlustaði ekki.......frekar en fyrri daginn.

Ég var á brjóstunum útí glugga og einsog það væri ekki nóg þá var ég á pjöllunni líka....og þrennan (ekki par) labbaði framhjá glugganum og kíkti upp....svona atvik hafa svo sem komið upp áður, ég er enn ekki búin að ná þessu.

En þríhyrningurinn sáu bara brjóstin.....liggaliggalái! ...og ég bara lukkuleg með það.

(til upplýsingar og fróðleiks, þá er ég bara með efri kappa í eldhúsinu....svona rétt að koma ykkur inn í stemminguna...gera þetta svolítið lifandi og litríkt hérna...)

Ég snáfaði svo frá glugganum,  þegar ég var búin að opna hitt augað.....og skammaðist mín ekki einu sinni ögn. Svona er ég óforskömmuð!

Ég er kannski bara ekki Heiða Bergur eftir allt saman, heldur bara svona gluggaperri..!?

Skal kanna málið næst þegar ég fæ mér drátt hjá geðlækninum mínum....HEIÐA BERGÞÓRA! (skamm) læt ykkur vita.

Ég veit ekki hvernig þetta var hægt á þessum mínútum sem ég hafði. Þ.e. að taka sig til....tók kaffið með mér í sturtuna, blés á mér hárið á meðan ég klæddi mig í buxurnar, maskarinn var settur á um leið og ég hneppti að mér skyrtunni og varaliturinn settur á um leið og stígvélin háu......o.sfrv.

Rétt áður en ég lokaði hurðinni að íbúðinni, hljómaði úr geislaspilaranum;

.....þessi fallegi dagur.....(Bubbi)

Þegar ég flýg svo niður stigann (framhjá útigrillinu hans Jóns, sem ekki hafði haggast um nóttina) og inn í minn fjallabíl (sem by the way yngist með árunum)...og ræsi bílinn....þá tók á móti Bubbi á móti mér með sinni æðisgengnu rödd ....og hélt áfram......(þessi fallegi dagur.....) Og vitiði það;

ÉG ER EKKI AÐ SKRÖKVA!

Ég hugsaði bara VÁ!!!!! Þvílík tilviljun!

Sonur minn hefði verið stoltur af móður sinni því ég komst á 0,01 niður í bæ....eða rétt áður en Bubbi var búin að lofa mér fögrum degi með söng sínum......Ok, ok.....en svona næstum því

Ég keyrði einsog mother-fucker!

Þegar ég var nálgast áfangastað þá kom sólin upp.....

Og ég hugsaði aftur; VÁ!

Ég náði í tíma á þennan fund (fékk ekki einu sinni tækifæri á að fá í magann) og það var sko ekki að sjá á dömunni að hún hefði verið einsog óður geðsjúklingur þennan morguninn.

Púff! Og dæmið gekk upp....enda með loforð upp á vasann frá Bubba, ...

Kvöldið já....ég skal uppljóstra því hér með að ég er ekki einungis klassakjöt....ég er gæðakokkur líka!

Ég á tvö barnsfeður. Þessi númer eitt;.....ég hugsa að hann kíki nú stundum í heimsókn hingað til mín. Hann yrði nú ekki sammála mér með að ég sé góður kokkur!

En það er nú ástæða fyrir því. Hann var einsog varðhundur í eldhúsinu í okkar partýi...., þannig að hann er ekki marktækur. Ég fékk ekki einu sinni að sjóða kartöflur hvað þá meir. En ég fékk að vaska upp.

Takk elskan, er þér eilíflega þakklát! Ef þú heyrir til mín, sem ég veit þú gerir...

Ég er nefnilega snillingur með uppþvottaburstann og tannburstann. Það á ég þessum  manni að þakka. Klárlega. Takk aftur!

Hann XXX fær alveg tíuna frá mér í Kokkadeildinni.

DUX! Snillingur! Hinsvegar dreg ég hann klárlega niður í meðaleinkunn...... þessi einkunn á við um barnsföður númer tvö líka!...en hann leyfði mér alveg inn fyrir pottana/pönnuna annað slagið...

Hvað er ég að segja? Leyfði mér!!! jæja.... (bara einsog ég hafi verið í Kvennafangelsinu í Kópavoginum)

Ég fékk gest og gjafir í kvöld!

Og ég bauð í mat. Einum kærum vini til margra ára.

Og maturinn var snilld! Félagsskapurinn snilld! Gjafirnar snilld! Og ég er svo þakklát.

Sko;

Ég fékk svona hallærislegustu náttföt í heimi. Svona bómullar - sófa - kúruföt.....

Er þessi B-týpa semsagt, sem er einsog drusla alltaf heima hjá sér. Ég ríf af mér fötin og hoppa í druslulegasta bolinn sem ég finn og hólkvíðar náttbuxur, um leið og ég kem inn úr dyrunum....já já strákar mínir, slaka á þessu bara.

Allir í kalda sturtu! Saman bara!

Svo fékk ég bol sem er líka ferlega hallærislega skemmtilegur. Svona hólkvítt bómullarkvikindi. Framan á honum er mynd af John Lennon....og aftan á honum stendur;

....you may say I'm a dreamer but I'm not the only one..I hope some day you will join us and the world will live as one.....

Þá kom þriðja VÁ-ið frá mér þennan daginn/kvöldið.....(nei, nei, nei,  það voru tvö þarna í millitíðinni.....)

Ákvað að blogga í fyrri kantinum á þessu fína kvöldi....sófinn starir á mig löngunaraugum, og ég á hann...héðan sem ég sit.  Með afar,  og þá meina ég afar lokkandi augnaráði með opin faðminn sinn.

Hann elskar mig. Ég elska hann. 

Kertin loga....Lennon hljómar í hjartanu...

Góða nótt öll sem eitt......hittumst í draumalandinu.....sweet dreams

 

 

Djöfull er hún flott þessi maður!

Haustin eru æðisleg....rigningin æðisleg!

Ekki kannski fyrir útlitið fyrir þær konur, sem ekki er skítsama um hvernig þær líta út.

Þ.e. með maskarann niður á kinn. O.sfrv.

Vatnsheldur maskari; snilldaruppfinning! Meiri snilld en sjálf fjarstýring.....og ljósaperan.

Til samans.

Ég þurfti að fara á pósthúsið bæði í gær og í dag sem er ekki til frásögur færandi nema fyrir það eitt, að sú sem þar vinnur er afar fúl! Alltaf! Ég fer samt alltaf á sama pósthúsið.

Í dag fór ég með smá böggul, hún lítur á hann og hrækir framan í mig;

-Hann er rennandi blautur!

-Já, veistu það er bara mígandi rigning....og svona skeður þetta bara...(mjög elskuleg og brosti blítt, staðráðin í því að svara ekki í sömu mynd, en hafði gert það deginum áður)

Það var ekki auðvelt en ég stóðst það.

1-0 fyrir mér!

Svo bætti ég við;

-Heyrðu viltu vera svo góð að hefta þetta saman? Náði ekki alveg að loka umslaginu (brosti)

-Við notum ekki hefti á póstinum....(hryssinsleg sem fyrr..)

-Nú nú, þú límir þetta þá bara, er það ekki?....(brosti brosti brosti....elskuleg elskuleg elskulegri)

-LÍMA! Þetta er rennblautt! (alveg mjög örg)

Ég talaði til hennar einsog hún væri óþægur krakki, en hún er sjálfsagt rúmlega fimmtug. (Og ekki en búin að læra hvernig koma á fram við fólk......allavega fékk hún enga þjónustulund með í vöggugjöfina sína).

-Svona, svona, við gerum bara svona,. segi ég (ég bretti upp á umslagið) og hún límdi. Og ég brosti. Hún brosti ekki.

Ég greiddi fyrir sendinguna.....og sagði að lokum frekar hátt;

-Þakka þér kærlega fyrir frábæra þjónustu! Þú stendur þig vel í starfi!

Svo brosti ég helmingi meira og hærra,  labbaði í burtu, sigri hrósandi fyrir það eitt að láta hana ekki koma mér úr jafnvægi þennan daginn. Og detta niður á hennar plan.

Þegar ég leit við og sá að þeir sem höfðu beðið í röð, brostu út í annað, einn blikkaði mig meira að segja, hlýnaði mér pínu í hjartanu.

Viðskipti mín við þessa  blessuðu konu, ekki bara við mig heldur alla, eru á þennan veginn.

 Þ.e. Hún er afar ókurteis og dónaleg....

Ekki dettur mér samt í hug að skipta um pósthús.

Talandi um haustin.

Hvað er betra en að kúra í sófanum, með heitt súkkulaði, nammi og popp í skál. 

Kannski elsku sér við hlið. Finna nána snertinguna undir teppinu, kíkja í augu hvors annars af og til. Og brosa hlýtt. Finna nærveru. Kannski kela smá...

Hlusta á rigninguna berja rúðurnar fyrir utan. Rokið lemja allt brjóta og bramla.

Og kyssast af og til....

Lesa kannski góða bók.

Lesa fyrir hvort annað. Hlusta á fallega tónlist. Að ógleymdum kertaljósunum.

Það er fátt sem jafnast á við haustin. Það er fátt sem jafnast á við svona moment.

Því hver árstíð hefur svo sannarlega sinn sjarma.

Svo það, að horfa á góða mynd saman. Og hlæja. Það er gott að hlæja.

En svo er náttúrulega algjört turn off (ég trúi því ekki að ég sé sú eina sem hef lent í því....commenta svo stelpur/strákar! )

Þegar elskan í lifi þínu sem þú kúrir hjá undir teppinu segir;

VÁ. Mikið djöfull er hún flott þessi! (einhver sem hann sér í sjónvarpinu...)

Eða; Mér hefur alltaf þótt þessi svo falleg. Svei mér, ef þetta er ekki bara fallegasta kona á Íslandi!

Lítur á mann og segir svo;

-Finnst þér það ekki?

Mér verður allavega svarafátt undir þessum kringumstæðum. Og finnst þetta ekkert sérlega þægilegt svona persónulega.

Verð ekki beint svona yfir mig æst og fæ standpínu. Það er alveg á hreinu.

Nei mér finnst þetta yfirmáta hallærislegt!!!

Það er von mín að menn sem er komnir yfir svona jaaa.....við skulum segja 14 ára.  Sjái og viti og hafi þroska og vit til að greina á milli þess að sumt segir maður einfaldlega ekki. Heldur hugsar bara.

Fólki er frjálst að hugsa....en stundum þegir maður einfaldlega.

Að lokum þetta í framhaldi fyrri blogga minna;

Núna er góður tími til að ferðast, hvort sem það er í raun og veru eða í draumum þínum. Hvert langar þig helst að fara?

Blaðið 12. sept 2007 - Vatnsberinn)

Þá er það spurningin; Hvert langar mig helst að fara?

Góða nótt til ykkar allra, Skessa; upptekinn....enga heimsókn í nótt elskan... ég ætla nú samt að sofa í náttfötum. Til öryggis, maður veit aldrei hvað þér dettur í hug svo sem......

Og alveg alveg alveg í lokin;

Siggi stormur lofaði stormi. Ég ætla rétt að vona að það rætist.

Einhvernveginn finnst mér svo heillandi og magnað að sjá fljúgandi útigrill. Vona að mér hlotnist að sjá þau sem flest og stormurinn verði sem mestur...

GÓÐA NÓTT!

skessa.blog.is - algjör frekja!

Á það til að stappa niður fótunum, rífa í hár sitt.... en annars ágæt!?

Má vel vera en þvílík og önnur eins frekjudolla.....og dós og tunna og gámur! Ég er að tala um skessa.blog.is.

Hvað haldið þið að hafi skeð?

Hún tróð sér í gegnum húmið og nóttina, einhvernveginn í andskotanum og inn í mitt draumaland! Og það á skítugum skónum.....

Ég er í raun nánast orðlaus yfir þessari frekju! Þessum yfirgangi!

Þarna svaf ég ég nýju sængufötunum mínum einum fata,....alveg eins og engill og hún sem sé tróð sér inn. Og það án þess að gera boð á undan sér, hvað þá að banka!

Fékk ekki einu sinni tækifæri til klæða mig. Var berrössuð!

Þjófavarnakerfið fór ekki einu sinni í gang!

Til að toppa þetta allt saman átti ég von á öðrum gesti. Draumaprinsinum. Hann varð frá að hverfa auðvitað.  

Ég er brjáluð!

Jebbs....mig dreymdi hana nöfnu mína í nótt....man í rauninni ekkert um hvað draumurinn snerist....ekki hvar við vorum staddar, leiðist reyndar að tala um drauma. Kann ekki að ráða drauma, en eitt man ég úr draumnum;

Húðin á henni var einstaklega falleg einhvernveginn....

Ég held að ég hafi fengið það staðfest í dag, að það er fyrir góðu að dreyma Heiðu.

Því einsog Zordis orðaði það svo fallega þá duttu nokkrir gulldropar af himnum í dag.

Oggu-oggu litlir, og fleiri á leiðinni niður, heldur stærri....

Það er bara að taka eftir þeim, því stundum falla þeir framhjá manni einhvernveginn. Án þess að maður taki eftir þeim

Í framhaldi af þessu draumahjali, þá tók ég nettan göngutúr á kvöldið. Kom við í Kaskó...og keypti mér risastóran Draum....þann stærsta (fékk 33% -extra free.......) og labbaði út í nóttina með Drauminn að vopni.

Hann var/er stór.....og hann skal rætast! Súkkulaðidraumurinn minn...

Ég var í góðum félagsskap....þeim albesta.

Það var ekkert talað bara gengið og hugsað og látið sig dreyma....

Stundum er orð óþörf, oft innihaldslaust og meiningarlaust hjal....

Hugurinn minn fer gjarnan á flug í gönguferðum að næturlagi...og ég fór að hugsa um að ég hefði einn stórkostlegan eiginleika!

Það er að; Það þarf ekki mikið til að gleðja mig.

Mér datt það í hug í framhaldi af því að ég var að hugsa til dóttur minnar og þegar hún kúkaði í fyrsta sinn í klósett.

Ég hló upphátt og það var gott. Sá/sú sem var með mér í göngunni áleit mig ekki bilaða...að hlæja útí nóttina.

Ég var með bestu vinkonu minni og besta vini mínum í öllum heiminum!

Sjálfri mér.

Gleðin og eftirvæntin var slík að þegar sólin kúkaði þarna fyrir einhverjum vikum ....jæja það er ólýsanlegt! Ég ætla ekkert að reyna að lýsa því. En þið þekkið saklausa barnsgleði og eftirvæntingu öllsömul.

-Stór kúkur! og annar!..... hrópaði hún upp frá sér numin.....og hló af kæti.

Það er gott að dreyma og gott að geta glaðst yfir litlu. Draumar eru gratis!

Vona að þið eigið draumfagra nótt öllsömul.......og heiðuskessulingur þarna......troddu þér inn í eitthvert annað draumaland í nótt frekjan þín.....ég á von á gesti.....OG VILL FRIÐ!

Lágmarkskurteisi að banka! Eða gera boð á undan sér.

es. bjóðið Heiðu velkomna í ykkar draumaland, held svei mér þá að það boði á gott........hafið kveikt lítið ljós fyrir hana....svona álíka mikið og ég er með á kinninni....þarna á myndinni í horninu...

Sæluvika...eða hvað?

Djö.........

Hvað er í gangi hérna eiginlega?

Ég held að einhver hafi andsetið mig af djöflinum sjálfum.....því fyrir utan allt og allt annað, þá;

ER ALLT AÐ BILA hjá mér.......

Ég hitti  súkkulaðistykki um daginn, nei við skulum segja súkkulaðimola bara. Með gómsætri fyllingu.

Þetta var uppáhalds súkkulaðimolinn minn.

Bragðið var ljúft í munni meðan á því stóð, en.... óhjákvæmilega dofnaði það smátt og smátt og hvarf að lokum.  Hann var étin. Og hann var góður á bragðið.  Ég og dóttir mín skiptum honum samviskusamlega okkar á milli....og samkvæmt lögmálinu varð hann af pínu pínu litlum kúk.  

Honum var samviskusamlega sturtað niður í klósettið, hendur voru þvegnar og kúkurinn því farinn veg allrar veraldar.....eða súkkulaðimolinn. Eftir því hvernig á það er litið... og kemur aldrei aftur.

Vú! hvaðan kom þetta?

Allavega umræddur kú....nei "moli" hafði þann tilgang einan, með að fljúga inn í líf okkar mæðgna...að tengja forláta uppþvottavél sem hafði verið troðið í gatið.

Drullufúl uppþvottavél auðvitað, enda hafði hún verið aðgerðalaus vikum saman.... sat bara þarna  og starði á mig fílulega, og svo þegar hún er kominn í fullt fjör, launar hún mér greiðann, með þessum hætti. Þ.e. fer að mígleka.......og Jón á neðri hæðinni búin að lofa mér sæluviku!

Sá verður nú ekki ánægður þegar fer að rigna niður á skallann á honum. Enda er hann aldrei ánægður.

Svo er það bíllinn....þvottavélin.....sérían í stofunni....Dvd spilarinn og ekki síst tölvan....og og og .....það er allt að hrynja í kringum mig! Hvað er að ske? Er heimurinn að farast? Allavega minn, það er deginum ljósara! Í augnablikinu.

Þetta eru svo sem ekki óviðráðanlegir hlutir. Siður en svo.

Hef miklu meiri áhyggjur af öllu hinu....OMG -við erum að tala um ég þarf eitt stk. kraftaverk hérna! Þúsund volt af orku....og og og....

og þetta allt....þrátt fyrir viðleitni mína í að tileinka mér leyndarmálið....

En hann Jón minn á neðri hæðinni, einsog ég minntist á lofaði mér sæluviku síðasta laugardag.....

Karlinn skal nú fá að standa við orð sín. Er með spjald upp á þetta loforð. Sem hangir á húninum mínum.

Sæluvika stendur frá laugardegi til laugardags og felur í sér að sjá um sameignina. Eintóm sæla.

Þar á meðal sorpið....og þrif í lok vikunnar, ég er búin að trítla nokkrum sinnum niður og athuga hvort ekki væri allt í góðu gengi.

Hvort fólk væri ekki örugglega búið að ganga í gegnum hreinsunareldinn og losa sig við sitt rusl...mér sýnist ganga ágætlega hjá þeim.

Svo er það ég, sem þarf að huga að, í þessum efnum. Það er að segja losa mig við allt rusl.

Fataskáparnir eru yfirfarnir reglulega á þessu heimili. Hent og gefið og allt þar á milli...

Ég byrjaði samt tiltekt á  Gsm-símanum mínum í þetta skiptið.

Hann var tekin og yfirfarinn samviskusamlega. Símanúmerum eytt, sms-skeytum einnig. Úr inn og útboxinu. Hann situr nú síminn stífbónaður, flottur og fínn... (við hliðina á uppþvottavélinni sem hlær að mér...) síminn gónir á mig og er einmanna. Og hann er fúll, þrátt fyrir að vera skínandi hreinn. Hann er nánast hættur að hringja (ýkt, en svona næstum) því sá síðasti í stafrófinu sem fór i ruslið fékk ekki falleg skilaboð frá mér....

- Láttu mig í friði tréhausinn þinn! Skilurðu ekkert mannfj!ÉG VILL FÁ AРVERA Í FRIÐI! (hann er enn að þakka mér fyrir....)

Sá hefur verið gjörsamlega manískur síðustu vikuna, blessaður....og með hléum reyndar sl. ár... því ég gaf því miður greinilega ekki nógu skýr skilaboð.....hlýtur eiginlega að vera.

Hef margoft lent í því að gefa ekki nógu skýr skilaboð um ævina. Alltaf svo hrædd um að særa fólk. Þannig að  viðleitinin var að særa engan, ...nema þá kannski helst sjálfa mig.

....en svona er þetta bara. Nauðsynlegt að taka til öðru hverju. Svona jólahreingerningu. Til þess nota ég sæluvikuna mína.

En það er verra þetta með tölvuna....fékk til mín "tölvufæran" mann í gærkveldi, til að henda út og fiffa þetta eitthvað til, þar sem minnið er komið niður fyrir núllið.....hreinsa út drasl og dót.... svo hélt ég áfram sjálf fram undir morgun, en ....

.....því miður gengur hún enn einsog hægfara LADA... ég held að LADA (ef hún væri græn) myndi taka tölvuna mína í rassgatið núna einsog ástandið er.

En hann skal fá að koma aftur. Og það í kvöld! Tölvulaus get ég ekki verið. Öll einkamálaskilaboðin sem bíða mín.OMG!.....

Sæluvika jaa.....nóg er af vandamálum/verkefnunum að leysa þessa vikuna hjá mér....en ég vona og verð að trúa því að í enda vikunnar verði sæluvikulok. Annars banka ég upp á hjá honum Jóni. Reið!

Bara svona smá beiðni til ykkar að hugsa alveg extra extra vel til mín þessa vikuna. Við erum að tala um að díla við skítahrúgu hérna!

Ef einhver á, á lausu eitt stykki kraftaverk, þá er það vel þegið. Og kannski aukaorku líka takk. Svo væri náttúrlega toppurinn á fá smá meiri gleði í bankann....

Von mín til ykkar allra er sú að vikan verði ykkur til mikillar sælu og gleði

es. Ég setti mynd af litlu sólinni minni inn...var að reyna að útbúa albúm með myndum á síðunni. Tókst ekki betur til en svo að sólin situr þarna neðst og það í tvíriti....þarna er hún nývöknuð sl. laugardag....það var fjölmennt í okkar rúmi þá nótt. Þrjár dúkkur, fjórar bækur og tveir stórir bangsar......hún er stóra ástin í mínu lífi! Ásamt fleirum, heldur minni....

Ekkert ríðingartal hér!

Að þessu sinni, er ekki einu sinni minnst á tippi, rassa.....en svo veit maður aldrei hvernig þetta endar ....

Nei þetta er háalvarleg færsla um að þekkja muninn á hundaskít og hundaskít frá súkkulaði.

En áður en ég byrja, þá bar ég enga ábyrgð á rigningunni í dag.... samviskusamlega fór ég út nærbuxnalaus og við erum að tala hér í fullri alvöru! Veðurguðirnir hafa greinilega rift samningum við mig, ég skulda iðgjöld.

Dóttir mín var í sveitinni með pabba sínum nýverið, úti að labba. Hún hrópaði upprifinn:

-Pabbi!

og hélt á hundaskít!

Hún var víst skælbrosandi og ánægð með fund sinn sem hún hafði tekið upp úr jörðinni.

Fyrir henni gat hundaskíturinn þess vegna verið súkkulaði.

Ég vona að hún læri fljótt og vel að hundaskítur er hundaskítur.

Pabbinn var auðvitað ekkert sérlega upprifinn og ráðlagði dóttir okkar ekki beint að setja skítinn í vasann... nei hann þvoði einfaldlega á henni hendurnar og málið var dautt.

Ég held og vona að hún viti að hundaskítur er hundaskítur framvegis.

Málið er nefnilega að ég sjálf hef alltaf talið mig afar mikinn mannþekkjara.

Er ekki einu sinni heimsk, hef það stimplað og skjalfest að greindarvísitala mín er fyrir ofan meðalag. Og meira að segja rúmlega það.

Samt þekki ég ekki muninn á hundaskít og hundaskít, eða eigum við að segja gæðahundaskít. Því hundaskítur er flottur og fínn fyrir sinn snúð ábyggilega.

Ég er að myndgera hér aðeins. Ég er að tala um fólk.

Núna er 2007 og ég lífsreynd. En samt......

Kannski er ég svona barnaleg, ég veit ekki hvað það er....sumir segja að ég sé alltof "góð" í mér, sem mér finnst alls ekki vera complement, heldur frekar svona niðurlægandi orðalag og samlíking á mínum persónuleika. Ég vill vera nagli. Svona góður nagli.

Markmiðið var alltaf sett á geislabauginn....en jaaa.....ég verð víst aldrei engill....en það er mér samt umhugsunarefni nánast daglega að vera eins góð manneskja og ég get. Og ég keypti mér meira að segja geislabaug.....bleikan.....en þannig sko. Til að komast nálægt því (bull).

Það hefur nú ekki alltaf verið svo að ég hafi verið voða góð... enda mannleg mús. Meira að segja hefur verið saminn um mig dægurlagatexti því til sönnunar með músatitilinn.....

Fólk einsog gengur hefur verið á vegið mínum og ég haldið að það væri gott fólk. Annað hefur svo komið á daginn. Ég hlustaði ekki á mína innri rödd ..... vissi kannski en hlustaði ekki. Því miður.

Svo kemst ég afþví að viðkomandi súkkulaði var í raun bara illa lyktandi hundaskítur.

Það hefur reyndar skeð nokkuð oft að ég hef tekið hundaskít upp úr jörðinni....þrátt fyrir góðan ásetning og trú um að  þetta væri  súkkulaði.  Ég elska súkkulaði. Þvílík vonbrigði að komast að hinu sanna.

Það hefur tekið stundum skamman tíma, stundum skemmri tíma.

Upp í huga mér kom í kvöld þegar ég var að svæfa sólina (dóttir mína) ákveðin atriði;

Tíminn er afstæður einsog við vitum, þannig að ég tímaset  ekkert hér.....gat allt eins skeð 1999...

Ég var að vinna á vinnustað.

Ég var svona einn af hundunum svo voru tveir svona stórir varðhundar og nokkrir litlir hundar einsog ég. Meira að segja einn puddlehundur....sá nú fljótt í gegnum hann/hana, enda bölv. skítafíla sem kom úr hennar/hans rassi. Strax. Ég er að tala um stjórnendur í fyrirtæki.

Þá á ég við illar og ljótar athugasemdir varðandi minnstu hvolpana sem voru í þjónustu okkar, við skulum bara segja að við höfum verið að selja appelsínur í nokkrum básum.....og þær voru nýttar til hins ítrasta. Vinnulega séð. Og rúmlega það.

Einn varðhundurinn fór mikinn, orðaflaumurinn var einatt elskan mín, ástin mín.....mýslurnar mínar....og svo fylgdi flennistórt bros með í kjölfarið sem náði ekki bara hringinn í kringum andlitið, heldur þrisvar....en alls ekki til augnanna.

Yfirhundarnir héldu fundi. Vikulega. Ég var ein af þeim.

Ég kom þarna á þennan vinnustað uppfull af hugmyndum og  góðum ásetningi..... fljótlega fann ég þó að andrúmsloftið....var eitrað og bölvuð skítafíla fylgdi með illum tungum...

Athugasemdir um hvolpana voru vægast sagt andstyggilegar.

Tvær voru til að mynda álitnar húðlatar heilalausar druslur.... en það þurfti að nýta þær þar sem appelsínurnar lágu fyrir skemmdum, skulum við bara segja. Mannekla var mikil og erfitt að fá starfsfólk. Launin lág og einsog ég kom inn á álagið mikið á unglingsstúlkur.

Ein átti í erfiðleikum, var rekinn, það láðist að segja henni það, en allir aðrir í fyrirtækinu vissu að búið væri að reka hana.  þegar hún svo mætti í vinnu og spurði...hva afhverju er ég ekki á vaktaplaninu?....var ástandið sérlega slæmt varðandi starfsfólk.

Svarið var.....það gleymdist elskan (stórt bros)....og síðan pískrað manna á milli -hva var ekki búið að reka hana?.....Varðhundurinn gaf yfirlýsingu; við notum hana bara þangað til þessu líkur. Og hló.

Ein var grannholda og hávaxinn glæsileg og dugleg (í minni þjónustu)....mikið var hlegið af henni af þessari brosmildustu, að umrædd væri sjálfsagt liðamótalaus og hlyti að liðast í sundur einn daginn. Svo var rokna hlátur. Í kjölfarið var fullyrt að umrædd hlyti að reykja hass, þar sem hún vafði stundum sínar eigin sígarettur. Sú fékk elskan mín og bros.

Ein var afskaplega falleg ung kona, fyrirsæta reyndar og á leið með samning upp á vasann eitthvert út í heim....einhverju sinni grét hún af einhverjum orsökum sem mér voru ekki kunn....þá sagði Puddle hundurinn með feita rassinn og skítafíluna.....já það er erfitt að vera fallegur! Svo hlátur og enn meiri hlátur.

Ein í minni þjónustu var sárlasinn og vildi fara heim. Þá kom brosandi varðhundurinn askvaðandi...og sagði það ekki koma til greina. Hún liti fínt út og skildi fara í Apótekið og kaupa sér vítamín.....og yrði stálsleginn á eftir. Heim færi hún ekki.

Mér til málsvarnar;

Ég hló ekki á þessum samkundum. í byrjun reyndi ég af veikum mætti að svara fyrir mitt fólk. En ég sat undir þessu og á endanum ákvað ég að þegja. Ég þurfti að halda minni vinnu. Að því leytinu er ég samsek. Kúkur.

Það tók þó ekki langan tíma þar til ég fann að ég sogaðist einhvern veginn inn í aðstæður og sál mín var gjörsamlega að tærast smátt og smátt. Sem og hún gerði. Það var komin skítafíla af mér líka. Ég var hundskítur rétt einsog hinir. Afþví ég þagði. 

Varð döpur.... og leið í raun andstyggilega í hjartanu mínu. En ég bar það ekki utan á mér. Ég er lífsglöð og brosmild að eðlisfari, svona útávið. Og stundum alveg hreint ekta. Þegar mér líður vel. Og ætti að fá inngöngu í leiklistaskólann, fyrir það eitt að sýnast hamingjusamasta manneskja í heimi, þegar mér líður hryllilega. Sem kemur fyrir mig rétt einsog alla aðra.

Ég gæti haldið áfram....en læt staðar numið hér í sambandið við þetta. Ég er laus við hundaskítahrúguna.. enda 2007..... þið skiljið.....hmmmmm, já einmitt.

Öðrum svona hópum  hef ég verið innvikluð í....en ekki lengur.

Svo eru auðvitað aðrir hundaskítar, svona ekki beint í hópum....já já fullt af þeim. Svona stakir kúkar og stundum einmanna kúkar.

Líka góðir kúkar....sem iljað hafa hjarta mitt í lengri og skemmri tíma og gera enn.  Þá passar nú ekki að tala um kúk í því samhengi, einfaldlega gott fólk.

Auðvitað þekki ég og hef kynnst yndislega góðu fólki á lífsleiðinni.

Ég neita alfarið og þá meina ég alfarið að trúa því versta í fólki. Ég vill trúa að fólk sé í eðli sínu gott.

En, mér finnst alveg ófyrirgefanlegt af sjálfri mér þegar ég tek hundaskít upp úr jörðinni enn þann dag í dag, hendi ekki kúknum og  þvoi hendur mínar strax,  einsog pabbi dóttur minnar. Þrátt fyrir góðan ásetning minn að láta að drulla yfir mig.

Að ég hendi kúknum ekki nógu fljótt frá mér og sé föst með hann í hendinni, jaðrar við geðveiki.

Á sjálfsagt  eftir að gera það aftur og aftur og aftur......rétt einsog allir. Konukúka - karlakúka.

Ég þessi mikli mannþekkjari...

Ég held satt best að segja að ég sé orðin svolítil mannafæla.

Ætla samt að reyna mitt besta, í að vanda mig betur í framtíðinni, hef svo sem sagt þetta áður.

Svona vanda mig hverjir eru í kringum, rétt einsog það sem ég læt ofan í mig. Það hefur gríðarleg áhrif á líðan mína að hafa gott fólk í kringum mig. Rétt einsog fólk sem ég lýsi hér að ofan.

Að öðru leyti er ég dúndurhress.....allt í svona nánast blússandi blóma hjá mér....matarboð í kvöld. Yndislega vel heppnað boð og stelpupjásann mín labbaði út með tvö risastóra bangsa og rúsínur i poka.

Hún er músíkölsk (2 ára)  og ekki skemmdi fyrir að umræddur gestgjafi er tónlistarmaður, þannig að daman mín litla fékk lögin sín beint í æð og var gjörsamlega agndofa!

Ekki gera ykkur neinar grillur hér.....tvær vikurnar ekki liðnar..... og ekkert annað en vinátta þarna á ferðinni. Og mun aldrei verða.

Vona bara að hann reynist svo ekki vera hundaskítur eftir allt saman..........

es. ég er ekki á sýrutrippi.... 

 

 

 

 

 

 

 

Unaður kynlífs og ásta....

Dísess segi ég nú bara, þvílík nótt.

Ég var andvaka og var að verða geðveik, ákvað að fara fram og lesa.

Sem og ég gerði las og las og las og las.....

Unaður kynlífs og ásta....mæli með henni....afar fróðleg lesning fyrir fróðleiksfúsa....

Þarna svo um miðbik nætur....dettur mér allt í einu í hug;

Eggið!

Hvar er eggið mitt.... ætli það sé batterýslaust?

Mundi það þá í hendingskasti að eggið var löngu steikt, soðið og étið. Ef það var einhverntíma til.

Fiðrildið var flogið á vit ævintýranna.....

Bara svona smá elskurnar....afþví Ellý er búin að læsa síðunni sinni.....ekki æla á mig.

En ég las nú samt eina bók í nótt. Og var andvaka líka.

 

Kunningjakona mín sagði við mig um daginn;

-Heiða....hvað heldurðu eiginlega að fólk haldi um þig? þú ert rosaleg með þetta blogg þitt.....

-er það? ég var smá bit....

Svo sannfærði ég hana um að það vissi hvort eð er enginn hver ég væri. 

Fann stórlega til með henni þar sem henni var meira í mun, en mér hvað fólk finndist um mig.

Svo fatta ég auðvitað, að ef ég er að labba t.d. niður Laugarveginn....þá held ég að ef einhver sér dömu með ljós á vanganum, viti alveg hver ég er.

Og so what!

Endilega kastið á mig kveðju, ég skal vísa ykkur veginn......

Barasta svona að kasta kveðju á liðið í tilefni þess að helgin er í nánd.

Og Brynjar; ég buffa þig ég veit að þarna æddi ég úr einu í annað!.....

Vona að þið njótið hennar öll.

Ég var tekin illilega í rassgatið....

... jebb og það var sko ekki gott á meðan á því stóð. Alveg óvarinn. Varnarlaus og verjulaus og smokkalaus.

Varð ófrísk en er orðin frísk.

Kem alveg örugglega að því seinna. En ekki alveg tímabært á þessum punkti tímans.....

Þið allra greindustu vitið að ég er ekki að tala um endaþarmskynmök, enda rassinn á mér það lítill að ef vel ætti að takast þyrfti snuð....og ef það væri í boði. Sem það er ekki.

Einhverju sinni var að vísu reynt af einhverjum vitleysingnum sem ég hef þekkt, sá hafði víst sjálfsagt séð það í þýskri klámmynd.... (mér fannst þetta fyndið actually....)

Góðan daginn annars, vakti ég ykkur?

Engu að síður fínt að láta taka sig vel í rassgatið annaðslagið, láta traðka vel á sér, misbjóða, láta nota sig, svo brotnar maður. 

Grenjar vel í koddann sinn (sér í lagi ef þú átt enga öxl til að halla þér að) er alveg nauðsyn með. Koddinn er góður félagi. Hann þegir yfir leyndarmálum rétt einsog kötturinn. Koddinn er alltaf til staðar. Koddinn yfirgefur þig aldrei.

Mæli með þessari aðferð. Láta taka sig ærlega í rassgatið.  Raða saman spegilbrotunum þar til hann verður heill, líta síðan nokkurnveginn sáttur framan í spegilmynd sína.

Síðan er ákvörðunin tekin um næstu skref í lífinu....Frábært! Sárt en frábært. Eða ég held það allavega. Er að reyna að sannfæra sjálfa mig.

Og þið allra allra allra greindustu, ég er ekki að tala um einhvern jólasvein hér heldur.

Hvað eru annars svona pjásur að fara í bloggpásur?

Halda mætti að ég hefði gengið í trúfélag hjá ja.....miðað við rassalýsingar þarf ég varla að tilgreina neinn. En nei.  

Labbaði að vísu framhjá Hallgrímskirkju á leið minni í að kanna möguleika á fjarnámi sem ég á eftir að klára.... en læt bíða að sinni.

Haustin eru annars frábær.

Þó sumarið mitt hafi verið skítsæmó. þá hlakka ég vetrarins. Og ég veit að veturinn verður mér til gæfu.

Hápunktur sumarisins hjá mér var.... og haldið ykkur fast var að ég sá Gullfoss og Geysi í fyrsta sinn, enda ung þannig að hva..........

Ég er ekki einlægur aðdáandi minningargreina, en hef skrifað þær tvær. Þær voru sko ekkert venjulegar minningargreinarnar, mínir kæru bloggvinir.

En þar minntist ég á tvær stjörnur sem ég ætti á himnum.

Á það til að líta upp í himininn á svölum haustkvöldum og minnast þeirra tveggja sem hafa staðið hjarta mínu næst í lífinu og ég hef misst....ömmu og pabba. Þegar ég sé stjörnurnar.

Ég elska stjörnur. Góðar sálar. Fallega innrætt fólk og mér þykir afar vænt um ykkur......

Ég lýg því ekki þegar ég segi að bleika bikýníið er á leið í poka og stelpan á arminn minn og við á leið í sund um helgina.

Var að hugsa um þetta svarta.....en nei. Bleikt skal það vera enda verðum við að vera í stíl, mæðgurnar.

Vinkona mín sagði mér að Árbæjarlauginn væri aðalpickup staður sjálfstæðra og einlægra foreldra.... þannig að við höldum okkur víðsfjarri henni. Kannski seinna. Eða aldrei.

Svo verður tekin stór og feit súkkulaðisneið á kaffihúsi á eftir þar sem ég mun verða hvítklædd að ofan og útötuð í súkkulaði á heimleiðinni syngjandi glöð.

Og grindhoraður kjúklingaræfill i ofninn þar á eftir. Keypti tvo fyrir einn. Sleppti einum þannig að þessi var frír. Snilld og mæli með þessu fyrir þá allra blönkustu.

Óska ykkur góðrar helgar mín elskulegu, ef ég læt ekki heyra frá mér fyrr, mín verður góð svo mikið er víst.

Svakalega góð.

Kertaljós í húmi nætur og ætli ég verði ekki að láta að óskum minnar elsku litlu prinsessu og hlusta á Búbba væla í bakgrunninum.

Hef reynt að fela diskgarminn en barnið er manískt þegar kemur að Bubba og að henda nærfötunum mínum útum öll gólf. Svo syngur hún með "ég er stór pakki".

Veit ekki hvort er verra. Nærfötin eða Bubbi.

Aftur segi ég góða helgi ef ekki heyrist frá mér.....þið eruð æði öll sem eitt