Ég er brjáluð!

Alveg finnst mér hreint ógeðslega sárt að láta taka mig í rassgatið, ég segi það satt! Til að toppa það; mér finnst það þræl-leiðinlegt líka...

Þetta átti að ganga allt svo smurt og flott....nei nei...þetta er orðið langdregin og drulluleiðinlegur, tímafrekur andskoti!  Einhverju sinni hefði ég látið slíkt liggja milli hluta...látið einsog ekkert hefi í skorist...látið einsog ég hefði ekki tekið eftir því, en satt að segja hef ég ekki þolinmæði í mér í dag, að láta misbjóða mér. Ekki með neinum hætti, þó svo látunum sé ekki fyrir að fara hjá mér í dagsdaglega.

Svo finnst mér í lagi að láta þið ykkar sem stundum teljið þúsund á dag, sem heimsækið síðuna mína, vita. Ef þið skilduð vera að hugsa um að skipta um símafélag.

Satt best að segja skemmti ég mér mun betur áður en ég kynntist;  "stærsta skemmtistað í heimi"... einsog "sloganið" staðhæfir...

Ég lét heillast af tilboði Nova. Fór frá Tal-i með gemsann þrátt fyrir að ég væri mjög sátt við þjónustu Tals-manna. Nova í mínum huga var ungt, framsækið og svolítið töffaraleg nýjung á markaði. Ég valdi mér gull-númer og borgaði einhverja skitna þúsundkalla fyrir... og nýjan síma...

...síminn var tekin á einhverjum tvöþúsund-karla kjörum... í eitt ár..eða voru það tvö? ekki ónýtt það! Að ég hélt.

...nema fyrir það eitt; ég hefði allt eins getað verslað mér einnota gsm-símavatnsbyssu í Tiger, sem er staðsett við hlið "útibús-ins", í Smáralindinni . Síminn reyndist þvílíkt helv. drasl...að ekki nóg með að ég hafi notið samvista hans sem minnst á þessum mánuðum...þar sem hann er alltaf í viðgerð...hann hefur verið tekin úr sölu!!! Núll nýting hvað þá ending.

Til þess að gera langa sögu ör-stutta... hringir síminn minn alls ekki. Ég lít nú á, að það sé eitt megin-atriðið; símar eiga jú að hringja og hægt á að vera að hringja úr þeim. Skítt með myndavélina. Hann er nú í viðgerð í þriðja sinn. Ég fæ honum ekki skipt út fyrir annan á þeim forsendum að sama bilunin eigi ekki við í öll skiptin. Þvílík fáranleg rök! ....ítreka að símtækið er ekki lengur í sölu hjá þeim...I wonder why...nokkurra mánaða kvikindi!  Einnota í þokkabót!

Nú vilja einhverjir pappakassar og jólasveinar, sem ég hef ekki einu sinni andlit á, hvað þá nafn,  í einhverjum tækni- og viðgerðardeildum út í bæ...taka nýja símann minn upp í annan nýjan...á 10 þúsund spírur eða 15! Stóð í þeirri meiningu að um ársábyrgð væri að ræða! Hélt það væri nú bara lögbundið fyrirbæri!Það er ekki einsog ég drulli peningum, andskotin hafi það! Hvað þá að ég hafi áhuga á að versla annan síma hjá fyrirtæki sem sýnir viðskiptavinum þvílíka óvirðingu. Neibb!

Til einhverrar hamingju fyrir forsvarsmenn NOVA eru þeir með frábært starfsfólk í Smáralindinni. Í einu orði frábært, þjónustulundað og velviljað. Það er smá uppbót fyrir það hversu vonsvikin ég er í heildina að hafa átt viðskipti við þá/þau. Ekki öfundsverð staða að færa rök fyrir þessa hallærisviðskiptahætti, þrugli og langdregnu vitleysu! Í enda dags; ég er enginveginn að fá það sem ég lagði upp með, með því að færa viðskiptin mín yfir til NOVA! Ég hef ennfremur núll húmor fyrir auglýsingunni sem birtist hérna blikkandi,  hægrameginn á síðunni minni lengur.

Ég er brjáluð!

Nýtt símafyrirtæki einhver?

Njótið kvöldsins...

Fólk getur verið svo andstyggilegt!

Ég lenti í þeirri aðstöðu í dag að ég hitti mann. Menn og konur, börn og unglinga.

Allt í góðu með það, nema útaf aðstæðum mínum í aðstöðunni var ég nokkurskonar fulltrúi hópsins, ef svo má að orði komast. Þurfti að sýna fótgangendum kurteisi, "chatta" og vera hlýleg,   sem bæðeivei er stimlað og straujað á annað brjóstið á mér og undir naflanum einnig. Það er í raun mér eðlislægt að vera góð, þótt að ég líti út fyrir að vera gribba dauðans.

Inn kemur maður. Ég hefði misst andlitið nema fyrir það eitt; að mér rétt tókst að grípa það áður en það klesstist á flísarnar við tærnar mínar, fallegu. Með höndunum.

Verð að segja að Guð var aðeins of mikið og of rúmlega gjafmildur þegar hann splæsti í nefið á vesalings manninum. Allavega verulega annarshugar eða dead-drunk! Shitturinn! Hef aldrei séð annan eins stóran og feitan nebbagogg... Á nefið vantaði svo stórt stykki í ofanálag. Heil hola! Heill biti! Farinn! Hægramegin. Einhver fugl sjálfsagt bitið hann og étið partinn, kannski var skipt til jafns við sig og sitt, bróðurlega. Vonum í lengstu lög að engin hafi kafnað úr hor...

Ég veit ekki afhverju, en mér datt í hug Framsóknarflokkurinn. Stend á því fast að framsóknarflokkurinn sé ekki einu sinni bóla...öllu heldur hola.

Þegar ég tók eftir að fólkið starði á blessaðan manninn í forundrun, gerði ég mér sérstakt far um að vera alúðleg. Ég splæsti á hann, mínu allrahelgasta og fallegasta sparibrosi sem ég get framleitt; sko on-the-dot! 

Gjöf mín til hans.

Fólk, ég meðtalin, getur verið svo assssskoti andstyggilegt.

Góða nótt elskurnar

Ég er veðsett! og við það tapa sjálfri mér ...

Samkvæmt nýjustu fregnum frá fósturföðurnum erum við skuldsett upp fyrir hatt og haus. Hvernig verður  það þegar kemur til gjaldþrotaskipta? Allt verðmæti er hirt upp í skuldir. 

Einhvernveginn finnst mér að einu verðmæti þessa lands séu lifandi einstaklingar. Að einstaklingar með vit og hæfileika séu þeir einu og það eitt sem er einhvers virði og nothæft og endurnýtanlegt,  upp í brotabrot af því sem þarf nú að gjalda fyrir. 

Varla hirða þeir nokkuð annað en hugvit íslensku þjóðarinnar...og endurnýta. 

Eitthvað er til að framúrskarandi viðskiptajöfrum og eldkláru fólki.... svo ég tali nú ekki um fegurð íslenskra kvenna og hæfileika fólki sbr. Björk og fleirri. Dísirnar sé ég fyrir mér þjónandi til borðs  erlendis með auðmýkt á hælum háum, án "tips", þrátt fyrir örlát bros, hægri vinstri . Björk syngur einsog mother-fucker... Bubbi gaular og Sigurrós spilar undir. Hera verður bakraddarsöngkona og og og ....

Ekki einn einasti póló-tík verður nýttur...ok ok kannski tveir eða þrír....

Og afþví ég er svo föst með hausinn í eigin rassgati og þar ofan á er ég sjálfmiðað kvikindi, hugsa ég með hryllingi hvar "þeir" koma til með að staðsetja mig... ekki bakraddarsöngkona svo mikið er víst.

...kannski á kassa í einhverju "mollinu"...gratís. Nei mér er varla treystandi til þess að höndla peninga, þar sem ég er að því er ég best veit, af íslensku bergi brotin.

Ekki gæfuleg framtíðarsýn.

Samt er ég bjartsýn sko....

Ætla að láta tattovera hval á rasskinnina...

Mér er svo mál að ég er að drepast! Ég er í þvílíkum spreng! Hjálp!!!!

Vandamálin eru tvennskonar; ég á ekki klósettpappír fyrir það fyrsta og svo; hef ekkert til að blogga um!

Hvað gerir maður þá? Maður einfaldlega drullar einhverri steypu út úr puttunum sínum og þvær munninn sinn á eftir upp úr sápukúluvatni. Að lokum og að endingu biður maður Guð Almáttugan að hjálpa sér. Svo er hægt að hringja í mömmu, til að fá hugmyndir...öss...nei ég læt vaða bara og er ekkert að flækja þetta með því að blanda kerlingunni í málið.

Dagarnir mínir undangengnu hafa verið dásemd. Mér tókst að hitta á göngin og slapp við bevítans myrkvaðan Hvalfjörðinn. Var og er svo stolt af sjálfri mér að ég er að hugsa um í fúlustu alvöru, að láta tattovera hval á aðra rasskinnina. Kanski bara hvalsunga-pung...þar sem "speisið" er ekkert alltof flenni- hvað þá ýkja stórt!

Einhverjum kann að finnast þetta lítið afrek, en fyrir mig prívat og pers..er þetta á við að hlaupa fyrir íslandshönd á heimsmeistaramóti í maraþoni á sokkaleystunum, allsber þar utan og í hjólastól.

Og vinna!

Ég er fucking snillingur! Svo einfalt er það!!!

Var allt í einu að velta fyrir mér hvar gaurinn er staðsettur í veröldinni, þessi sem bað mig um eiginhandaráritun fyrir um einhverju síðan. Ég var örlíitð upp með mér til að byrja með, eða allt þar til hann fann sig knúin, til að segja mér að franskir karlmenn væru vel vaxnir niður. Jebb....þessi gutti var að koma úr sundlauginni þar sem hann hitti fransman í sturtu...og sagði mér í framhjáhlaupi að íslenskir karlmenn væru smá-tillar í samanburðinum. Áhugi minn á  frönskum typpum er lítill þó mér finnist franskar kartöflur afbragð. Sér í lagi þær ör-smæstu.

Íslenskt -já takk, segi ég ...og stend við það. 

Var annars að setja í uppþvottavélina áðan og setti sápumolann í ruslið...bíð ekki í það ef ég færi nú að hengja út á svalir í þessu annarlega ástandi mínu, sem samanstendur af samþjappaðri og langvarandi þreytu...ásamt "dash-i"  af svefnleysi. Með örlitlum vott af bleikum  "worries" (áhyggjum) á toppnum eða ...on the top.

Annars er ég þrusugóð!

Kossar og kærleiksknús á ykkur öllsömul 

 

 

 

Mig vantar klósettpappír!

Þegar umrædd frétt í sjónvarpinu birtist í gærkveldi, var ég að úða á mig og í, einnota pizzu. Fallegasti bróðir minn samkvæmt umsögn móður okkar, hafði sofið af sér matseldina...allt lokað og læst...hann svaf á sínu grænasta jólakorti. Ég stóð með sólina á öðrum "arminum"  á hælum háum , bankandi gargandi ...og eypandi fyrir framan herbergisgluggann hans.

-ertu að reyna að drepa mig úr kulda!? vaknaðu!? Svo blótaði ég þessum landshluta fyrir kulda og sífellt rok og rassgat!

Fallegasti bróðirinn býr heima hjá föður "besta" barnsins af sex, einnig samkv. umsögn, suður með sjó.

Hef ekki enn fundið minn sess mitt á meðal, nema þetta með fallegustu tærnar og bakið.

Pizzuræfillinn smakkaðist hreint vel ... en eitthvað stóð hún á sér í öndundarfærunum,  þegar ég horfði á "vanþroskaða " unglinga og hóp fólks húfuklætt með spjöld fyrir framan ráðhúsið. 

Ég er ekki að sjá að þetta leiði eitthvað til góðs. Ég er ekki að sjá að þetta leiði til neins! Nema aukaútgjöld við þrif og nokkur tré og að hænurnar verpi meira en áður, eða einsog "mother-fucker-ar".... Er kannski offramboð af eggjum?  Að sóa og henda eggjum og klósettpappír að húsinu er algjörlega steikt, að minu viti. Nær hefði verið að dúndra þessu snöggsoðnu eða steiktu, inn í ísskáp hjá mér. Nú eða klósettpappírinn! Mig vantar klósettpappír... gæti skrifað einsog eina örsögu á pappírinn...ha!

Á meðan einhverjir af okkar fremstu tónlistarmönnum leggja sitt af mörkum til að "þjappa" þjóðinni saman af góðum hug, gefa vinnu sína í því yfirskini að benda á það sem skiptir máli, þ.e. kærleikinn. Þá grasserar lágkúran mitt á meðal.

Var að velta fyrir mér hvort þeir sömu, þ.e.a.s. egghænurnar/chicken-in ...; hafi mætt í höllina á tónleikana eftir að hafa hvítþvegið eggjarauðuna af fingrum sér með...

...mótmælast og faðmast. Þjappast og þjösnast...

 

 

Þinghúsið þrifið

Regnboginn og gullpotturinn

Jæja þá...bara laugardagur til lukku að birtast mér enn eina ferðina. Samkvæmt almanakinu er þetta 36þúsundasti ríflegi laugardagurinn sem á samkv. loforði einhvers fávita að færa mér lán og happ. Mánudagurinn er handan við hornið...minnir að sá dagur sé frekar dapurlegur ásýndar og döll...mæðan ein. Þriðjudagurinn til þrautar...fer að stytta upp, þegar fram líður á vikuna.

Til allra hamingju hef ég komist að því að enginn mannlegur spekúlant...fær ráðið hvernig lán mitt ræðst eftir því hvaða vikudagur er.

Ég veit með vissu að ef hugarfar mitt segir; fucking shit...mánudagur...ömurlegur dagur...þá einfaldlega verður hann glataður!

Er að geyma lágt prósentuhlutfall af búslóð yngsta bróður míns. Við erum að tala um pappakassa einhverja og fl....einn kassinn var opin. Þegar ég sit við tölvuna verður mér litið á opna kassann. Efst var bók um fyrirgefninguna. Ég byrjaði að "glugga" í bókinni og kláraði hana nánast í gærkveldi.

Sóldís mín kom að mér,  þar sem rassinn og fætur vísuðu upp í loft. Ég hafði komið  mér á haus ofaní kassann og var farin að leita að fleiri gulli og gersemum...

...og ég fann.

Ég fann yndislegar bækur, bækur mér að skapi. Og einn gamlan hundrakarl...seðil.

Það sem efst stendur á þessu augnabliki er þetta:

Hvers vegna er okkur svona erfitt að sjá að leit okkar að gullpottinum við enda regnbogans felur aðeins þá staðreynd að við erum bæði regnboginn og gullpotturinn?

 

 

Beljan stakk undan mér!

Össss!

Þið verðið að fyrirgefa en ég glotti út í annað við lestur þessarar fréttar. Ekki vegna aðstæðna þessa fagurlega skeggjaða manns með kóngabláu húfuna...heldur skaut eftirfarandi upp í minn stundum skrítna kolli;

-vilja danir útrýma íslendingum? Erum við réttdræp? Á að horfa á okkur kveljast og drepast hægum snyrtilegum dauðdaga? Ekkert blóð...

Mér skilst annars á vini mínum sem er nýkomin frá DK...að það sé hreint ekkert skemmtilegt að vera íslendingur á þessum slóðum þessa dagana...

...hitti  breta, eldri hjón á ferðalagi mínu um síðustu helgi um austfirði. Ég var að taka út beitilöndin og athuga hvort væri að finna réttdræpa belju í búrið. Þau sögðu almennt álit breta vera góðvild í okkar garð og að flestir vildu Brown út af "borðinu"...

...ég segi nú bara hjúkkit! Var farin að hafa áhyggjur afþví að geta ekki mér um "laflaust" höfuð strokið á öðrum slóðum en þeim sem ég nú er staðsett í. Íslandi. Þegar ég er við það að kafna og vantar súrefni, verð ég að komast burt - burt - burt! 

Í raun vildi ég að ég hefði fæðst fluga...eða fiðrildi...fugl væri kannski einna best.

Óska ykkur öllum kærleiksríkrar helgar mínir kæru bloggvinir heiða litla bergur ætlar að baða sig í sólarljósinu þessa helgina...í kvöld verður svo föstudagspartý með Doddalitla á Rás 2. Dans söngur og botnlaus gleði.

Hlustið endilega á kvikindið!  Hann er hrikalega klikkaður og ultra skemmtilegur...natural gaur! Þess má geta að hann var fyrsti kærastinn minn.... í fimmta bekk...eða sjötta...

...sambandið hélt og var afar traust og fallegt (hmmm) ; eða allt þar til Hafdís kom til skjalanna ...beljan sú arna stakk undan mér í partýi...og ber ég þess varanleg merki á sálinni þegar ég horfði uppá þau sleikja innyflin út úr hvort öðru, tyggja, kyngja og ropa. Og það með hor í nös.

En Doddi er flottur!

Danir vildu ekki bjarga Íslendingi

Á að skera í tvennt eða sturta?

Ég á bróðir sem á bróðir sem er ekki bróðir minn. Sá bróðir gaf bróður okkar fiska í stóru búri. Bróðir minn gaf bróður okkar, sem jafnframt er bróður hans fiskana. Bróðir okkar leigði út fiskana ásamt íbúðinni. Leigandinn drap alla fiska bróður míns. Alla nema þrjá.

Þrjú  stykki grá kvikindi sem virka á mig einsog sæðisfrumur. Litlu gráu "döll" frumurnar eru einsog krækiber í helvíti frá mínu sjónarhorni séð. Bróðir minn vildi svo endilega að ég, sameiginleg systir þeirra beggja  fengi fiskana. Bróðir minn og bróðir bróðir hins bróður míns komu í dag og tengdu hreinsibúnaðinn og kafarann.  Hefði frekar kosið fallegt blóm i potti.

Ég kann ekkert í sambandi við umhirðu fiska, en ég kann að mjólka hamstur ...Erla...

Leiðbeiningarnar sem ég fékk voru svohljóðandi;

-Ef vatnið er of heitt þá sýðurðu þá. Ef vatnið er of kalt þá frystirðu þá. Ef þú gefur þeim of mikið að éta...drepur þú þá...ef þú gefur þeim of lítið...drepur þú þá líka.

Með þennan leiðarvísir í farteskinu hef ég haldið lifi í þessum ljótu kvikindum í heila 9 sólahringa og er stolt af sjálfri mér.  Ég drap ástareldin á þrem dögum, slétt! Á hverjum morgni læði ég mér að búrinu og kíki upp undir þakið.  Hef ekki veitt upp eitt einasta lik...ef ske kynni mun ég halda útför og jarðaför. Öllum boðið í erfidrykkju; kaffi og mandarínur.

Sem minnir mig á eitt;

Ég þekki konu sem er geðveik. Hún á mann sem er líka geðveikur. Hún hafði fengið sér tvo  appelsínugula fiska í glerkúlu. Kúlufiskarnir veittu henni félagskap og hún undi sér löngum stundum við það eitt að horfa á þá svamla í hringi í þögninni. Undir bringusundi, söng þrúgandi hugsanagangur um höfuðkúpuna hennar. Hugsanir sem enginn veit hverjar eru, nema hún sjálf. 

Hún hringir í mig, miður sín...

-Heiða..heldurðu að helvítis fíflið sé ekki búin að drepa fiskana mína! Hann var svo afbrýðisamur!

-æi, nei sturtaði hann þeim niður í klósettið?

-já, en áður en hann sturtaði þeim niður...þá skar hann þá í tvennt ...

Svo mörg voru þau orð.

Guð og góðar vættir geymi ykkur öllsömul

 

 

Ég elska Bjarna Harðar og Pálma Gunnarss...

Sko...

...þegar ég birti færsluna; Lesist hægt osfrv. átti ég aldrei von á slíkum viðbrögðum! Varðandi færsluna sjálfa og innihald, langar mig að koma eftirfarandi á framfæri.

Ég setti hana fram sem örsögu og hélt að hún yrði tekin sem slík. Bjóst ekki við að þið væruð svo klár sem raun bar vitni, að sjá í gegnum mig. Hugsaði þetta fram og til baka eftir símtal sem ég fékk þar sem færslan hafði birst á; eyjan.is, undir fyrirsögninn; Níu ára gömlu barni nauðgað.

Ég fór í smá hux!  Hottið mitt fylltist af bréfum með þeim afleiðingum að ég flúði borgina... Ég spáði meðal annars í því hvort ég ætti að segja þetta uppspuna. Grunaði aldrei að viðbrögðin yrðu einsog raunin varð og er.

Svo ákvað ég að láta þetta standa. Þegar maður fer í huxerís-fyllery...þá kemur eitt og annað upp í hugann, eðlilega. Skárra væri það nú! -Hvað ætli fólk haldi um mig? -Dísess...ef nú einhver fer að vorkenna mér? -Ef einhver sér mig og þekkir og bendir og segir; sjáðu þessa... henni var nauðgað þegar hún var níu! Og fá svo "stórustu" augun beint í andlitið á mér, með harkalegum skelli og hvelli. Úff! Tilhugsun var hreint ekki geðsleg hvað þá "beisinn". Og er ekki enn...

Ég viðurkenni hér með og segi jafnframt; Sagan er sönn. Mér er engin vorkunn, því síður er ég einhver hetja. Þó svo að ég hafi náð að plumma mig ágætlega í lífinu. Ég hef fyrir löngu fyrirgefið umræddum...og öllum sem eiga hlutdeild að öðrum miður skemmtilegum atvikum í mínu lífi.  Vil þakka öll hlýju orðin ásamt kærleiksríku hugsunum ykkar,  sem mér hafa borist og hafa ilja mér um hjartarætur.

Hér á ferð var á engan hátt einhver "úrvinnsla" í gangi fyrir mig persónulega. Ekkert plott. Ekki vildi ég særa neinn. Ég var að gefa ykkur hlutdeild af mínu lífi. Án þess að vænta neins. Birti þetta án þess að hugsa um afleiðingar.  Hvort færslan varð/verði einhverjum til hjálpar, veit ég ekki, en ef svo er; -hið allra allra besta mál. Eiginlega hið bestasta! En ásetninguinn var ekki einu sinni sá.

Endanleg pæling; -lítum okkur nær! Pössum börnin okkar öll, og verum góð við hvort annað. Hvert og eitt einasta líf er svo rosalega dýrmætt. 

OG

Nú kemur hin eiginlega færsla á þessu þriðjudagskveldi;

Ég heiti Heiða, ég er Vatnsberi. Ég er 173 cm á hæð. Viktin telur 58 kg. Það er þegar ég er "full og shit". Er þeim hæfileika gædd að kúka aðeins einu sinni í viku. Er samt ekki mikill safnari. Það er heljarinnar sparnaður sem felst í þessháttar fyrirkomulagi. Prófið og sannreynið .Ef þið viljið komast aðþví hversu gömul ég er, bendi ég ykkur góðfúslega á heimabankann...ykkar,  ekki minn.

Skjótið blaðberann og ykkur mun fara að líða undursamlega vel, rétt einsog mér. Kastið viðtækjum öllum útaf heimilinu (fram að svölum er best) þá byrjar ballið fyrir alvöru og þið farið að syngja og dansa einsog ég geri. Áðan vorum við Pálmi hinn eini sanni Gunnars, í dúett sem dæmi. Hann klikkar ekki þessi elska! Þið munið syngja og það sem meira er; halda lagi! Þið munið dansa einsog vitstola svín, hvernig sem þau það gera.  Dansið, dansið og vangið! Það er svoooo gott að vanga! Við Pálmi einmitt vönguðum...þó hann hafi vitað minnst um það sjálfur.

Það er líka hægt að éta Fréttablaðið ef þið viljið ekkert blóðbað og engan dans,  moggann líka og allt það sem úti frýs ef út í það er farið.  Þegar klósettpappír verður uppurinn, sjálfsagt fljótlega, nýtast blöðin svo framarlega sem þið kærið ykkur kollótt um svertu á ykkar allra helgustu og æðri staði líkamans.  Partýið er reyndar búið heyrist mér á einum fósturföður. Nú taka við timburmen einsog alltaf. Það er nefnilega þannig...maður þarf að taka afleiðingum gjörða sinna. Sbr. eyðslu, rangar ákvarðanir og allt slíkt.

Ég er að hætta mér út í umræðu um ástandið í þjóðfélaginu...og stoppa hér með! Ég læt ekki uppi hversu "bræt" ég er og þenkjandi, né hvaða skoðun ég hef í raun og veru. Það er auðvitað alltof alltof persónulegt ... Hugsa nefnilega um meira en sex-ur og sjöur sko...

Kúvending!

Ég ætla að leyfa öðrum að rífa Bjarna Harðar á hol, í friði. Tek ekki þátt í því. Sýnist vera nóg af "pakki" sem felur sig á bakvið það, að vera að segja skoðun sína á málefni dagsins. Er í reynd og raun illa innrætt og sjálft alveg í kássu með sjálft sig. Nú hlakkar í sumum, maður lifandi. Maðurinn er jafn mikils virði og hver annar. Hvorki minni maður eða meiri. Hann kúkar rétt einsog ég og þú! Hann gerði mistök...ég hef gert fjöldan allan af mistökum. Ég dæmi hann ekki. Svo skilst mér að einhverjum finnist hann of feitur.

Var að spá í þessu með viðmiðið. Of feitur. Of mjór. Hvað varð um heilbrigð/ur?

Mér finnst alveg með ólíkindum þegar fólk finnur hjá sér brýna þörf, á að benda td. mér á það í tíma og ótíma hvað þeim finnst til um vaxtarlag mitt. Einsog það skipti einhverju fuckings máli! Ég í sumra augum er horuð og ætti að borða meira.  Öðrum finnst ég við alveg við það að detta í sundur af hor...en þó ekki með hor í nös (hjúkk). Fleira smekklegt í þessum dúr gæti ég talið upp. Sumum klæjar í tungu og tennur og geta ekki látið hjá líða að æla út úr sér, af einskærri væntumþykju og fögrum og góðum hug (að sjálfsögðu),  að kannski væri ráð fyrir mig að bæta nokkrum kílóum af blómum á einhverja ákveðna staði, eftir þeirra smekk.  Þið ættuð annars að sjá mig á lífi; -er fucking goergoius! 36C skálar og alles ...leggirnir ná nánast upp til himnaríks og aftur til baka þegar ég stend á haus! Já, ég segi það og meina; ég er fullkominn fyrir utan kúkafæðingablettinn á vinstri fæti...sem bæðevei ég elska.

Ástæðan fyrir því að ég segist fullkominn er; Guð skapaði mig í þeirri mynd sem ég birtist ykkur. Ég er nákvæmlega eftir hans höfði. Ég er heilbrigð...og hvað er þá málið? Á árum áður þegar aðrir gengu í gegnum complexa tímabil útaf; brjóstum, rassi, enni, nefi eða hári...þá tók ég allan pakkann. Pikkaði ekki út eitt atriði einsog aðrir og velti mér upp úr því; nei nei, ég var bara plein viðbjóðslega ljót og ógeðsleg í allri minni dýrð! Kannski hafði þessi skoðun mín á sjálfri mér, eitthvað með reynsluna sem þig þekkið nú, að gera... kannski ekki. Skiptir í raun engu. Kannski er ég týpan sem gerir allt með stæl! Já ég hallast að því síðarnefnda.

Aldrei segi ég við einhvern í yfirvikt að þeir þurfi að losa um nokkur kíló. Það sé hryllilegt að horfa uppá þetta spik allt! Aldrei labba ég að einhverjum og segi; mikið svakalega er nefið á þér stórt...og bendi þeim á, að lýtalækni sé að finna í gegnum gulu síðurnar í símaskránni. Ef einhver er með skakkar tennur þá læt ég það mig lítt varða. Ég labba ekki að einhverjum sem mér finnst í ófríðari kantinum og bendi honum á að hann valdi mér sjónmengun og bið hann vinsamlegast að hverfa af yfirborði jarðar! Ég meina common! Same shit!  En viðurkenni fúslega að andfýla truflar mig ...

Ég persónulega fæ meiri fullnægju útúr því að benda fólki á hið góða og fallega í þeirra fari. Fæ enga frógun út úr því að særa fólk...þó vissulega sé ég engin móðir Theresa. En stefnan er sett þangað annars særir slíkt mig ekki. Alls ekki...því ég veit að fólk er fífl og ég veit að ég er frábær... það er bara til eitt eintak af mér og eitt af þér! Algjör snilld!

Andskotans viðmið alltaf hreint! Hver og ein einasta manneskja er fucking perfect! Eða svona nánast....allavega einsog sköpunarverkið gerði ráð fyrir.

En varðandi horpakkann sem ég minntist á fyrr; þá eru það nú yfirleitt konur í yfirvikt, og/eða óöruggar og ófullnægðar "kvennsniftir" í eigin skinni,  sem finna hjá sér brýna þörf fyrir því að  setja út á aðra. Og eða ólukklegir einstaklingar.  Það er einsog það sé í lagi að segja þeim sem grannir eru að þeir séu of grannir. En ekki þeim sem of feitir eru. Karlarnir kippa sér lítt upp við slíkt...kannski pota þeir smá, en ok. Það er efni í aðra færslu...

En mér finnst þetta furðulegur andskoti!

Að þessu slepptu er ég í þrusugóðum félagsskap með Pálma Gunnars....og þið mín kæru, eruð mér dýrmæt. Enn og aftur þakka ég hlýjar kveðjur og athugasemdir, meila og og og....sendi tilbaka bunka af ást og "slash" af kærleik er það ekki annars sami skíturinn ?

 

Afrek helgarinnar...

Ég Heiða Þórðar... afrekaði með heimtufrekju og passlega mikið af ákveðni eftirfarandi um helgina;

-að sannfæra eigendur "svarts" beljubarns: númer 356...að skýra kvikindið í hausinn á mér: Heiða...

...geri aðrir betur!

Von mín og ósk er, að þetta beljubarn verði ekki eins óstýrlátt og utan við sig og sú eiginlega Heiða.

Bestu kveðjur inn í vikuna ykkar allra, kæru vinir