Hvar eru bestu tilboðin á fullnægingu? einhver....

Splunkunýr sunnudagur í óskráðri lífsögu minni. Vindurinn stjórnar gerðum mínum i dag, rétt einsog aðra daga. Þegar ekkert er sérstakt um að vera.

Það er ekki hægt að segja að ég sé svokallaða "planaða" týpa. Til að mynda ákveð ég aldrei að ég ætli erlendis með löngum fyrirvara, að ég ætli að taka slátur að hausti.... þvílíkt er óskipulagsleysið í skipulaginu í þessari óskráðu sögu minni; að ætla mætti að ég hefði ekki eitt einasta markmið í lífinu... En því fer auðvitað fjarri. En ég hef sjaldnast plan B'I upp á að hoppa.

Stundum kemur þetta sér svolítið illa einsog þegar mér er boðið eitthvað ákveðið.

Ég var að þrífa hjá mér á seinnipart föstudags, einsog hvirfilvindur skúraði ég stofuna um leið og ég þreif klósettskálina, pússaði vaskinn á baðherberginu rétt áður en ég stakk i uppþvottavélina osfrv. Já, ég semsagt veð úr einu í annað. Alltaf að reyna að þrífa svona skipulega. Eldhúsið fyrst, svefniherbergið .....baðið.....bla bla. En einhverveginn er ég allt í öllu, ofan í öllu -inn í öllu.

Þegar ég er semsagt ofan í klésettskálinni að hugsa um fyrirhugað kokteilboð morgundagsins, þá fæ ég sms-skilaboð á símanum, sem var eitthvað á þessa leið; Hæ elskan, við erum á leiðinni í kokteilinn, gaman værir ef þú létir sjá þig.

Ég segi nú ekki beint að ég hafi verið með kúk í hárinu og pissuslettur á kinnum, enda salernisskálin mín þrifin amk. 2-3svar í viku....en ég var hreint ekki mellufær í kokteil. Þó svo ég hefði skilið eftir heima; getnaðarliminn og klósettburstann. Og einsog svo oft áður hugsaði ég; FUCK!

Sturtaði niður og bölvaði í hljóði.

En þetta hefði svo sem getað verið verra; t.d. fermingarveisla eða skýrn systurdóttur minnar.

Svo er það þetta með; hálfmálaða bleika barnaherbergið, ókláruð vetraryfirhöfn sem ég er að hanna og sauma. Óyfirdekkta sófasettið, en efnið bíður eftir mér í ströngum í versluninni... furðulegt nokk... ég klára þó eitt og annað. Seint og um síðir.

Ég dag er ég staðráðin í að kaupa mér fullnægingu. Já kannski kaupi ég þær fimm; 25 mínútunna fullnæginu sem dvín og dalar út í ófyrirséðan seinnipartinn og kvöldið.

Gleðiríkan og sælan sunnudag, óska ég ykkur öllum

Jæja elskurnar og ekki elskurnar mínar...

þarna höfum við þetta svart á hvítu!

Gísli Maretinn Baldurson er komin úr felum. Hann er semsagt Gísli SJÓÉTINN Baldursson!

Hvar eru "Stafsetningar-sérfræðingarnir" núna?

Tuttugu ára skuldbinding ekki kynnt fyrir borgarfulltrúum

fimm mínútna fullnæging...

Allt er einsog það á að vera þennan laugardagsmorguninn. Hvert eitt og einasta atriði. Sólin er hjá pabba sínum.

Þá vakna ég ein undir himnasæng með logandi hjörtu. Fyrsta hugsunin er; ummm! enginn vinna, hvað skildi klukkan vera? átta? tíu? tólf? Whoe cares! Vöðla sænginni á milli lappanna og knúsa koddann. Sný mér á hina hliðina og reyni að sofa. Tekst að dorma. Opna annað augað, svo hitt. Stíg berrössuð fram úr og teygi mig í sloppinn. Inn á bað, kíki í spegill. -Nei, mikið ósköp ertu hugguleg svona nývöknuð Heiðan mín og Góðan daginn. Hárið bara einsog á reyttu hanarassgati og augun bæði í pung! Gullfalleg alveg hreint! Sný mér frá speglinum sæl og ráfa inn i eldhús og kveiki undir katlinum. Gríp húslykilinn og rölti niður að sækja blöðin. Þau standa enn óhreifð á borðstofuborðinu.

Þurrkaður ostur gónir á mig á stofuborðinu....og líka þrútin vínber. Sting upp í  mig æði og einum grænum súkkulaðifrosk...helli niður úr goslausri appelsínflösku og set glös í uppþvottavélina.

Ég fer út á svalir og horfi til veðurs, með vindinn í fanginu, kaffið í hendinni þegar sólin byrjar að skína. Fyrirboði um góðan dag. Ekki spurning.

Ég lít á kaffibollann minn. Drekk alltaf úr þeim sama. Hann er gulur rétt einsog sólin. Á hankanum situr strákbjálfi með hendur í vösum og svart hár á kollinum. Það klikkar ekki að hann brosir. Ég er að horfa á hann núna. Ég ætla að skíra hann Palla. Hann er eitthvað svo palla-legur.

Palli brosir þarna sem hann situr og ég brosi líka, opna e-mailið mitt og....enn einu sinni, er þar póstur; Til hamingju Heida Bergthora Thordardottir þú hefur unnið xxx milljarða í lottói lífsins...ég eyði póstinum án þess að opna hann.  Brosi hvorki meira né minna ...fyrir eða eftir mílljóna-vinninginn.

Pússa gullkortið og hugsa; jæja mín elskuleg...hvað eigum við að gera í dag? Eigum við að versla? Fjárfesta kannski? Spurning um nýtt naglalakk, nýja skó...mig vantar nú alltaf eitthvað smálegt...

...það veitir mér nú alltaf 5 mínútna gleði og fullnægju, þegar ég hef verslað mér einsog eitt stk. nýjan kjól.

Nei, daginn í dag ætla ég að nota og nýta til að  fjárfesta í sjálfri mér og njóta þess einfaldleika sem lífið hefur upp á að bjóða.

Til lukku með annars góðan laugardag elskurnar. Hann lofar góðu...Palli brosir enn.

 

 

Ég er fluggáfuð

Ég er specialisti í að endurnýta rusl. Ef ykkur vantar ráðleggingar eða þurfið að losa ykkur við, getið þið leitað til mín.

Sá síðasti var alltof gamall. Hann reykti of mikið og drakk einsog svín! Svo vitavonlaus að á morgun fer hann í endurvinnsluna með hinum þrem, sem þangað hafa lent á þessu ári.

Það verður að segjast einsog er að þeir hafa sótt í mig, þessir köldu, gömlu, ryðguðu kynköldu andskotar (afsakið orðbragðið...) en þetta er í engu ofsagt.

Nú í kvöld yngdi ég upp. Aðeins farið að slá í hann; en hann er yngri en ég....þó nokkrum árum meira að segja. Hann lofar góðu. Er hlýr og notalegur og nokkuð fallegur að innan. Myndi nú ekki segja að það sem snýr að  útlitinu sé eitthvað sláandi fallegt. En fegurðin kemur að innan, ekki satt? Hann reykir lítið sem ekkert. Míglekur hvorki, né á við drykkjuvandamál að stríða. Ég datt í lukkupottinn, þennan eina sanna, sem alltof oft, virðist vera að flækjast fyrir fótum mínum, þessa dagana.

Nú eru tveir bílar í hlaðinu. Þangað til á morgun. Þvílík snilld. Þarf ekki að stoppa á leið í vinnu til að fylla á frekan tankinn. Algjör forréttindi að þurfa ekki að hafa áhyggjur af því að springa í loft upp á þessari 18 1/2 mín. leið sem tekur mig að keyra til vinnu.

Svo ofan á þessa hamingju mína er ég fluggáfuð í þokkabót!

Jebb;

...veit til að mynda að á móti hverjum 100 stúlkum fæðast 106 drengir!

Svo veit ég líka að Bangladesh er þéttbýlasta land heims með um 11.000 manns á ferkílómetra.

Maðkar eru hreint afbragð (bestir) til að hreinsa sár....og lengsta bók í heimi er 2,3 milljón síður í 36.381 bindum....

Að vísu væri ég ekki svona fluggáfuð nema fyrir tímaritið; Lifandi vísindi.

Góða nótt og heillaríkan dag sem er að vísu runninn upp.... 

Dagur hárprúður - Villi ekki...

Var að tala við systir mína á msn-inu. Hún býr í Ameríkunni.

Hún spurði hvað væri að frétta. Ég sagði henni að borgarstjórnin væri fallinn. Hún spurði;

-Hver er og var borgarstjóri?

Ég sagði henni einsog var og er.... að Dagur hárprúði hefði tekið við af Villa vá-gesti.

Hún sagði;  

-þekki þá ekki.

Ég sagði;

-það eina sem þú þarft að vita, er að Dagur er hárprúður en Villi ekki....

Hún sagði ok. Sátt og kvaddi.

 

Vilhjálmur: Ákvörðun Björns Inga um samstarfsslit fyrirvaralaus

Beðið um athygli

Þetta með sjálfsvíg, er mér svolítið hugleikið. Ekki það að ég sé að gæla við hugmyndina, né að ég sjái útför mína og minningargreinar um mig í hyllingum. Er samt nokkuð viss um að ég fæ eina ljúfa frá einni góðri vinkonu ...og jú einum góðum vini.

Nú ef ekki, kem ég niður aftur bara og hristi vel upp í ofnunum hjá þeim.

Eftir því sem ég kemst næst, þá lendir maður annað hvort uppi eða niðri. Þeir sem taka sitt eigið líf, eru víst fastir einhversstaðar mitt á milli. Sem er ekki góður staður að lenda á. Hef ekkert fyrir mér um þetta, en las mér til í einhverri bókinni.

Ég átti eina góða vinkonu sem tók sitt eigið líf í mars á síðasta ári. Sonur hennar átján ára gamall kom að henni. Þetta var afar átakanlegt einsog gefur að skilja fyrir ungan mann. Vona að honum farnist að sjá móður sína í öðru ljósi í framtíðinni, en í síðustu minningunni, um annars fallega unga og góða konu. Um daginn ætlaði ég að hringja í aðra vinkonu, sem heitir sama nafni og sá þá að ég var ennþá með nafn hinnar látnu, í símanum mínum.

Það hlýtur að vera algjör örvænting og uppgjöf sem grípur það fólk sem tekur eigið líf.

Mín mesta samúð, liggur þó hjá aðstandendum sem eftir sitja með sárt ennið, oft fullt sjálfsásökunar í eigin garð.

Þekki dæmi þess; að þeir sem sífellt hóta því að láta verða af "aftökunni" tali fyrir daufum eyrum.  Þar liggi ekki alvara að baki. Þegar um er að ræða tilraunir í að minnsta kosti einu sinni í  mánuði...sé viðkomandi að biðja um athygli og öskri eftir hjálp. Hjálp sem ekki er hægt að veita eða gefa úr þeirri sálarangist, sem maður ekki þekkir. 

Ég þarf reglulega að minna viðkomandi á, að kannski væri betra að hlusta...að það gæti heppnast í næsta skipti....en því miður tala ég fyrir daufum eyrum. Daufum eyrum sjálfrar mín.

Góða nótt elsku bloggvinir og þakka hlýjar kveðjur sem ég fékk í tilefni af afmæli Sólarinnar í lífi mínu.

 

 

 

Fórnarlamba sjálfsvíga minnst

10.10.2004 - merkisdagur!

Þann 10.10.2004 skeði sá merkisatburður nákvæmlega á slaginu; 10:16 að mér fæddist lítil englasól.

Henni líkaði ekki bumbuvistin og kom löngu á undan áætlun. Hún barðist fyrir lífi sínu  í um tvo mánuði. Hver veikur andardráttur sem hún dró án aðstoðar, var sigur og mikið afrek.

Hún mældist við fæðingu; 1340 gr. og 38 cm.

Hún er gleðigjafi minn, engillinn minn. Hún er mér endalaus uppspretta vonar á allt sem er. Og allt sem ekki er. Með henni kom trúin á að að ekkert er ómögulegt. Á milli okkar er órjúfanlegur strengur og samhljómur sem aldrei deyr.  Ég dreg vart andann án þess að finna fyrir henni í hjartanu mínu.

Litla englastelpan fékk nafnið; Sóldís Hind.

Merking nafnsins;

Sóldís; skínandi, björt heilladís.

Hind; auðmýkt, lítillæti, kærleikur og sakleysi.

Hindin er næstalgengasta trúartáknið í kristinni trú, næst á eftir krossinum.

Til hamingju með afmælið elskan.

Mömmukoss!

 

Dansa berfætt í snjónum...

Vatnsberi: Það er auðveldara að segja til um hvort eitthvað gerist eða ekki, en hvenær það gerist. Undirbúðu þig undir atvik sem mun gerast í náinni framtíð.

Hvaða spekúlant  og snillingur semur stjörnuspánna fyrir Morgunblaðið? Hvaða vitleysingur les annars stjörnuspánna yfirhöfuð? Fuck....þetta var nú aldeilis til að toppa annars kalt og dapurt kvöld...er í raun himinlifandi að klukkan er langt gengin í ellefu þannig að ömurlegheitunum ljúki. Sniðugast væri í stöðunni að fara að sofa...og sofa fram á vorið ....en þvottavélin er á hægasnúningi, drullast og sullast þetta áfram einhvernveginn. Heppinn ef hún klárar að þeyta rjómann, fyrir jól.

Ertu ekki annars allir í stuði með Guði? Flott! Ég er það nefnilega ekki...

Ég hef nú alveg mátulega dásamað haustin hérna á blogginu mínu. Úthrópa þetta yfir allt og alla; Iss, piss; depurð? þunglyndi? Kjaftæði, þetta er bara hugarástand! Akkúrat!  hvað varð af gleði-jákvæðnis-elementinu mínu? Frosnaði kannski í æðum mínum þegar ég var að skafa af bílrúðunum í morgun?

Hvað varð af "state-mentinu"; haustin eru æði; kertaljós og kúr og heitt kakó og leikhúsferðir? Kertin loga hjá mér allt árið...kúr kannski fjórða hvern dag...heitt kakó...hvað er nú það?  og leikhúsferðir á fjögurra ára fresti.

Mig langar aftur í sólina og hitann á Nýja Sjálandi. Mig langar að hoppa og skoppa um allt skólaus og nærbuxnalaus í þunnum kjól með hárið slegið og finna hlýja goluna leika um vangann. Mig langar ekki að vera með frostrósir í kinnunum, geta ekki talað og kysst fyrir tannaglamri og finna ekki góða lykt fyrir frosbitnum nebba. Með grýlukerti í hárinu. OG MIG LANGAR EKKI AÐ HUGSA TIL KOMANDI MORGNA...dansandi berfætt í snjónum að skafa af bílnum!

Það tók mig nákvæmlega 4 klst. að moka mér uppúr sófanum í kvöld og fara út í göngu...sem kom ekki af góðu. Kaffileysi í morgunsárið er mér enganveginn bjóðandi. Ekki á þessum árstíma.

Annars sendi Konni mér e-mail... en málið er að ég er að verða drulluleið á honum Konberti! Ég er auðvitað búin að fyrirgefa honum yfirsjónina með nafnaruglið...en rúm vika er liðinn frá því að kynni okkar hófust...og ekkert nýtt undir sólinni á þeim bænum.... þá er komin tími til að skipta honum út fyrir aðra dægradvöl... einsog  t.d. fyrir góða bók.

Sá allra lakasti til þessa....Ísland 12 stig!

Undanþáttur einhvers...eitthvað! 

Það eina og allra, allra einasta sem hélt augunum við efnið; var samfestingurinn sem Ragga var í. Ég var engan veginn að fatta um hvað þátturinn snerist. En mig langar í samfestinginn!

Hvað var eiginlega málið? 

....og hver ber ábyrgð á ábyrgðarleysinu, það vantar klárlega fleiri stafi í rófuna... ?(sjá færslu fyrir neðan)

Lag Guðmundar Jónssonar komst áfram

Farðu í rassgat!

Einu sinni sá ég bíómynd, mér er hún afar minnistæð. Man ekki nokkur efnistök og innihald frekar, en eitt man ég þó. Hjón voru að skoða hús sem var til sölu. Þau stóðu og virtu fyrir sér fasteignina þegar flugvél kemur og lendir á húsinu. Karlinn verður frá sér numinn, lýtur á kerlinguna og segir; Við kaupum þetta hús! (sem var í nettu maski....) Kerlingin undrandi vægast sagt. Svo heldur hann áfram; -Hverjir heldurðu að séu möguleikarnir á að flugvél fljúgi aftur á húsið!

Eftir þessu lifi ég svolítið. Upp að vissu marki. Ég t.d. hélt út úr bænum fyrr á helginni. Með sprungið varadekk í skottinu. Hverjar voru svo sem líkurnar á því að það myndi springa hjá mér? Ekki smuga í helvíti! Hefði örugglega sprungið á að minnsta kosti þremur, ef ég hefði látið gera við dekkið, áður en ég fór. Og brotnar neglur fylgt í kjölfarið.

Var að hugsa um að setja ekki bensín á bílinn, en... gerði það samt. Hef ekki góða reynslu af því að aka um á bensínlausum bíl. Versla á innistæðulausu korti, hvað þá að fara svöng að sofa. Samlíkingin er engin, en þó einhver.

Fékk e-mail frá Konna.

Elsku Nadaline.

Sweatheart! I love you. Þú ert mér allt, græna eplið.....of my eyes. Ég er búin að vera að reyna að hringja í þig þúsund sinnum. Ekki gera mér þetta! Veistu hvernig mér líður! Gerði ég eitthvað rangt? Segðu mér frá því, ég sakna þín svo mikið og hugsa bara um þig. Get ekki sofið! Get ekki borðað!

Bíð þolinmóður, þinn að eilífu Konni.

NADALINE!!!!!

Ég sendi til baka;

Who the fuck is Nadaline?

...og fékk til baka; þetta var ásláttarvilla...elsku tíkin mín. Farðu í rassgat!

Já já einmitt!

H-ið er hjá Enninu ...A-ið....nálægt e-inu....d-ið við hliðina á i-inu....osfrv.

Hvaða vitleysingi datt í hug að troða stöfunum svona nálægt hvor öðrum á lyklaborðinu???!!!! Gerir viðkomandi, sér virkilega enga grein fyrir því; að þetta hefði getað haft alvarlegar afleiðingar i för með sér fyrir okkur Konna?! Örugglega ekki! Ég er bara virkilega þakklát fyrir það, að búa yfir þeim þroska, að treysta mínum manni!

Ég er brjáluð!