STJÖRNUMERKIN

Hrútur (20. mars - 20. apríl): Þú ert óþolinmóður og fljótfær egóisti, góður að lofa öllu fögru, en fljótur að gefast upp og láta aðra þrífa upp skítinn. Þú ert keppnismaður og sérlega klár í að keppa við ranga aðila og slá tilgangslaus högg útí loftið. Þú ert kvikindi, en það hjálpar hversu einlægur, barnalegur og einfaldur þú ert. Naut (20. apríl - 21. maí): Þú ert latur og þrjóskur, enda löngu staðnaður og fastur í sama farinu. Peningar og þægindi eru það eina sem þú hugsar um, enda háður nautnum, mat, sykri og skynörvandi efnum. Þú hreyfist ekki úr stað og selur sannfæringu þína hæstbjóðenda. Þú ert lítið betri en stífluð rotþró. Tvíburi (21. maí - 20. júní): Þú ert eirðarlaus og yfirborðslegur, alltaf á hlaupum frá einu tilgangslausu verkefni í annað, með hundrað ókláruð járn í eldinum. Þú ert sí ljúgandi, enda sérfræðingur í að gefa loforð sem þú getur ekki staðið við. Vissulega ertu vel gefinn, en þú sóar hæfileikum þínum í blaður og óþarfa. Krabbi (21. júní - 23. júlí): Þú þykist vera töff, en ert í raun aumingi og tilfinningasósa, og getur ekki talað og tjáð þig, nema með því að væla og kvarta. Þú ert fastur í fortíðinni og munt því fyrr en síðar kafna í drasli og gömlum minningum. Þegar þú reiðist þá fer allt í einn graut og upp blossar grimmd og hefnigirni. En svona dags daglega þá ertu fúll, þunglyndur og sjálfsvorkunnsamur. Ljón (22. júlí - 23. ágúst): Þú ert eigingjarn og of upptekinn af eigin málum til að hafa áhuga á öðrum. Þú veist allt og hlustar ekki eða öskrar á andmælendur þína. Þú ert svo barnalegur, einlægur og trúgjarn, að það er augljóst að þú hefur aldrei fullorðnast. Þú ert latur, en þegar þú gerir eitthvað, þá gengur þú of langt. Meyja (23. ágúst - 23. september): Þú ert einn leiðinlegasti maður í heimi, alltaf að kvarta, gagnrýna og skipta þér af fólki, en segir aldrei neitt sem gagnast öðrum. Þú ert alltaf á hlaupum, þykist vera duglegur, en gerir aldrei neitt af viti, ekki frekar en stormur í tebolla. Þú ert stressuð taugahrúga. Vog (23. september - 22. október): Þú þykist vera ljúfur og vingjarnlegur, en ert í raun falskur og eigingjarn, brosir framan í fólk, en lýgur og ferð bakvið aðra. Það tekur þig óratíma að taka ákvaðanir, en þegar það loksins gerist, ertu óhagganlegur, enda of latur til að hugsa málin aftur og of upptekinn af því að smjaðra fyrir öðrum. Sporðdreki (23. október - 21. nóvember): Þú ert frekur og valdasjúkur, færð einstök mál á heilann (þráhyggja) og ert því einhæfur og hundleiðinlegur. Þú ert ímyndunarveikur og tortrygginn, móðgast útaf engu og gerir úlfalda úr mýflugu. Lífið er annað hvort frábært eða ómögulegt. Þú ert eins og biluð plata, stöðugt að spila sama lagið. Bogmaður (22. nóvember - 21. desember): Þú ert týpan sem grautar í öllu, en kannt ekkert, enda alltaf á hlaupum úr einu í annað. Þú átt erfitt með að þekkja takmörk þín, ert agalaus, flýrð óþægindi og veist ekki hvernig þú átt að nýta hæfileika þína. Ef þú nærð tökum á einhverju, þá hleypur þú í verkefni sem þú ræður ekki við. Steingeit (21. desember - 20. janúar): Þú ert stífur og vansæll vinnualki, fastur í tilgangslausum siðum og reglum, alltaf að skipta þér af öðrum og segja þeim að gera það sem þú getur ekki gert sjálfur. Þú ert snobbaður og þráir stöðutákn, enda með minnimáttarkennd sem þú heldur að hægt sé að breiða yfir með titlum og merkjavöru. Vatnsberi (20. janúar - 19. febrúar): Þú ert sérvitur og skrýtinn, og alltaf svo langt á undan samtímanum að enginn skilur þig eða getur notað hugmyndir þínar. Vissulega ertu svalur, en þú ert svo sjálfstæður, ópersónulegur og hræddur við raunverulegan innileika, að þú ert í raun alltaf einn, frosinn í einskis manns landi. Týndur á skýi í háloftunum. Fiskur (19. febrúar - 20. mars): Þú ert rugluð og týnd sál og hefur ekki hugmynd um hvernig þú átt að nýta hæfileika þína eða í hvaða átt þú átt að fara. Þú vilt vera alls staðar og upplifa allt. En þar sem þetta er ómögulegt, þá fer allt í vitleysu. En það gerir ekkert til, þú ert sérfræðingur í sjálfsblekkingum og því að flýja raunveruleikann. OG ÞÚ ERT Í HVAÐA STJÖRNUMERKI?

Konur gera sér upp fullnægingu

Konur hljóta að vera undanþegnar í keppninni...þær myndu taka karlana í rassgatið þarna!

Þekki ekki eina einustu konu sem ekki hefur gert sér upp fullnægingu. Ekki eina!

Danmerkurmót í sjálfsfróun

'Otrúlegt en satt -ekki hjá mér

Ég hef gefið út þá yfirlýsingu að ég sé ekki "þú tryggir ekki eftirá" -týpan...

...sem er rétt.

Og þá man ég að ég er fínasti kokkur þó ég eldi alltof sjaldan...því ég er dekurrassgat og borða yfirleitt úti en samt inni...ekki að það komi málinu neitt við... nema fyrir það eitt að ég er svona dellu-kerling ...núna til að mynda er ég með æði fyrir ristuðu brauði með osti...áður var það grilluð samloka með skinku og osti...og einhverntíma þar áður...var ég með dellu fyrir alvöru eldamennsku...

...og þá skeði það oftar en ekki að brunavörnin hjá mér mótmælti hátt og öskraði hástöfum...ekki það að ég brenni mat hvað þá eldivið ...og ólykt leggi um  íbúðina...ég greip því á það ráð að fleygja brunavörninni grenjandi innst inní skáp...það dugði skammt. Vælið hélt áfram um leið og ég dró pott upp úr neðri skúffuni...ég tók batterýið úr...áfram héldu mótmælin.

Ég skammast mín ekki fyrir ekki-eldamennskuna, öllu heldur að ég skuli aldrei aldrei aldrei gera það sem mér er uppálagt að gera og læra af mistökum annarra. Ekki síst þegar ég les svona frétt.

Farin að kaupa mér sumardekk.

En talandi um eldamennsku; vitiði muninn á kokk og homma? kokkurinn hrærir í rétti dagsins, en homminn rétti gærdagsins...og svo; hver er munurinn á homma og ísskáp...homminn prumpar en skápurinn ekki þegar slátrið er tekið út. (kveðja frá Bláa púkanum)

Eldsútkall vegna matseldar

Kastið af ykkur bjánalegu brosinu.

Jæja sunnudagurinn til sælu vel á veg komin og mín bara í náttsloppnum og frekar "tussulegum" bleikum inniskóm...Bubbi Morteins kóngurinn sjálfur er inn í stofu hjá mér að syngja: "hver hlustar í nótt á hjarta þitt....slá...þú ert, þú ert, þú ert ástin mín osfrv. "

Hann syngur aðeins af hátt kannski fyrir minn smekk, þar sem ég á í mesta basli með að hugsa fyrir honum þessari elsku. En hvað hef ég svo sem að gera í fullvaxta karlmann. Leyfi honum því að gaula í stofunni og er sest hér fyrir framan ástina í lífi mínu; tölvuna. Hugsa um að finna nafn á gripinn. Kannski skýri ég hana; Gissur Hans í höfuðið á albróðir mínum...

Hugsið ykkur að skíra lítinn fallega krúttubolta; GISSUR HANS! Er ekki alveg að gera sig fyrir mig...þetta nafn hæfir gömlum manni...ekki ungabarni, ekki unglingi og ekki þeim fallega unga manni sem hann er í dag.

Spurði mömmu einhverju sinni; hvað var málið mamma með nafnagiftirnar á þínum börnum?...hún sagði að sá elsti væri skýrðu í höfuðið á öfum sínum....ég eftir draumi....hún hefði ekkert haft með nafnið á Gissuri Hans að gera .....INGIBJÖRG SIGURÓS ÞÓRARINSDÓTTIR (ég veit er þreytt sjálf að hugsa um það...svooooooo langt!) eftir ömmu og frænku -Gísli Þór....hmmm man ekki -og sá yngsti eftir pabbanum og bróðir hennar.

En hún sver af sér nafnið á honum Hansa mínum. Einsog mér finnst nafnið hæfa honum illa og hefði frekar kosið á Hansa; Bjartur eða Brynjar eða....já eitthvað þesslegt. Þá dettur mér í hug hvernig maður mótar sér oft mynd af ákveðnum einstaklingi eða hópum. Þarf oft ekki annað en nafnið eitt til. Í félagsfræðinni er þetta einfaldlega kallað; Stimplun.  Maður hefur fyrirfram myndaðar skoðanir á öllum hlutum. Þvílík frekja. Þvílík dómharka. Meðal annars sú yfirlýsing mín með nafnið hér að ofan. Sem betur fer er smekkur manna misjafn. 

Á öðrum stað las ég að á fyrstu 1.5 mín myndaði maður sér skoðun á viðkomandi (t.d. í atvinnuviðtali) og einhverju sinni sagði einhver; -Heiða ef hann er þolanlegur eftir 1 1/2 ár...þá er þetta að gera sig hjá ykkur!

Fyrir ykkur allra bjartsýnustu þá er ykkur óhætt að hoppa niður af bleika skýjinu, kasta af ykkur bjánalega brosinu og fara í fílu...það er fullyrt einhversstaðar að mánudagur sé til mæðu...og hann er í nánd.

Bubbi er enn að syngja; ástin hvíslar ekki vera leið...eina sem hann þráði var ekki flókið...bara fá að vera dag og nótt...við hliðina á þeirri einu réttu...ástin hvíslar ekki vera leið...þú aðeins þú...þú aðeins þú...ástin hvíslar; ekki vera leið...

Með þessum orðum óska ég ykkur botnlausrar og einlægrar gleði í komandi viku.

es; einhverjar hugmyndir önnur en Melkorka á tölvuna mína?

Sæði - vítamín að gefnu tilefni...

Ég er rík...forrík!

Ég er búin að taka sjö-hundruð krónurnar mínar og deila þeim niður í 12 dagana sem eftir er af mánuðinum og fæ út 58,3 krónur á dag og er himinlifandi. Já, auk þess að vera rík er ég afburðarsnillingur í stærðfræði. Á svo sem  þokkalegan vasareikni en hann hefur ekkert með snilligáfu mína að gera. Sjöhundruð kallinn er barasta ekkert fyrir mér annað en nikkelskart eitthvert og rauður blaðasnepill með mynd af ljótum karli sem ég myndi ekki láta sjá mig með hvorteðer....einskis virði.

Ég er mjög rík afþví ég á góða vini. Innan um dótið og einskis vert draslið sem ég verð að umgangast...leynast nefnilega demantar sem ég elska útaf lífinu. Svo virðast þeir poppa upp líka allsstaðar frá núna í núinu...maður verður bara að koma auga á þá.

Einn demanturinn varð á vegi mínum rétt í þessu á msn-inu. Þó líði ár á milli þess sem við tölum saman...breytir það engu. Alltaf er allt jafn eðlilegt og ekta í okkar samskiptum. Hún hefur staðið með mér í gegnum ótrúlegustu hluti á lífsgöngunni og sendir mér árlega jólakort...þó ég geri það bara í huganum. Hún bakar aldrei fyrir mig skúffukökuna sína margrómuðu, en það sleppur. Elska hana einfaldlega þrátt fyrir það. Hún var með mynd af kanínu í höfundaglugganum sínum...og ég hafði á orði hvað það værir merkilegt að sjá og verði vitni af breytingum á fólki eftir því sem tíminn líður. Hún hefði til að mynda breyst í kanínu...

...hún sagði að "karlinn" hefði verið að æfa töfrabrögð fyrir árshátíðina og breytt sér í kanínu...og alveg óforvarendes kom hann: Blái púkinn sem alla jafna situr á öxlinni minni og sér til þess að ég setji einhvern óskunda niður á bæði blogg sem og í öðrum skrifum. Hann tekur af mér ráð og rænu og breytir mér í meðvitundalausan dóna...ég hafði ekkert með það að gera þegar ég skrifa....

...jaaa, það er eins gott að karlinn sé með lítið typpi ef hann vill fá að ríða...hefurðu prófað að gefa honum blow-job....svona kanínu blow-job? Hún sagðist ekkert vera hrifin af svoleiðins og þá einsog datt þetta bara...

-nei einhvern veginn hafa þessir jólasveinar mínir þó alltaf reynt að sannfæra mig um í gegnum tíðina, að þeir séu að sprauta út úr sér eintómum vítamínum...að þetta sé í raun allt fyrir mig gert.

Enda mín alltaf fullfrísk...nema þegar hún er það ekki...

Fuck hvað lífið er skemmtilegt!

Ó mamma gem'mér rós í hárið á mér...tveir litir strákar eru skotnir í mér...annar er blindur en hinn....

-haltu kjafti krakki! taktu blómapottinn þarna úr glugganum  og settu hann á hausinn á þér! Grjóthaltu svo kjafti! Ert vita laglaus kvikindið þitt....

Ekki slæmt, ekki slæmt...hefði getað verið verra...hún hefði getað sagt mér að troða honum upp í rassgatið á mér...

Sé mig miklu frekar fyrir mér með blómapott á hausnum en í rassgatinu sko...þó maður eigi alltaf að leggja höfuðáherslu á það sem mann prýðir...með þessu er ég ekki að segja að rassinn sé neitt flottari en hausinn....veit í  raun ekkert hvað ég er að segja...

Nema það að valið stendur á milli þess að fara á date...eða fara á date...

Þannig að ég hugsi að ég skelli mér á eitt stykki svoleiðis -með súkkulaði á morgun. Maginn er í uppreisn af einskærum spenningi...græn drulla lekur úr andlitinu á mér, nánar Avakado..., vaxaði bringuhárin í kvöld og lét skera af mér getnaðarliminn...pöntuð hefur verið hárgreiðsla og hárkolla...rakaði af mér augnahárin...22 neglur lakkaðar...til í tuskið semsé...

Fuck! Hvað lífið er skemmtilegt. Hefur samt alveg verið það þó ég hafi ekki farið á eitt slíkt sem vit er í síðan sl. sumar. Var að hugsa þetta samt...púff.

...hef verið að ýminda mér að flensan sé um það bil að herja á mig aftur...hafi höndlað sýktan peningaseðil og handþvotti ekki sinnt af eintómum subbuskap. Sama hvað ég rek puttann niður í kok...ekkert kemur...setti hitamælirinn í sjóðandi tevatnið...normal hiti...fór í sturtu án þess að þurrka mér...engin vottur af ýminduðum svita. Mér sýnist á öllu að þetta sé að gerast nema kanski að ég bindi fyrir augun í fyrramálið og fari á rúntinn... ekki galin hugmynd...verðgildi bílsins hefur hvort eðer lækkað um 500 kúlur.

En nei....tími því fyrir engan mun...þetta er einfaldlega of spennandi -of krúttlegt -of yndislegt! Svo er bara svo gaman að hafi alla útlimi óbrotna...þó taugarnar séu þandar og útblásnar og það útúm allt.  Ég get þó alltaf hlaupið í burtu.

hvað á ég að segja? hvað skildi hann segja? á ég að kyssa hann hæ? á ég að taka utan um hann?í hverju á ég að vera? ekki of fín en samt nógu fín ...púff ég held ég fylli kroppinn minn með róandi lyfjum.  

Nákvæmlega núna þegar ég ýti á Vista og birta...byrjar síminn að hringja hjá mér. Gleymdi farsímanum heima...er farin út. Fáið hvort sem er ekki orð uppúr mér.

Góða helgi elskurnar. 

 

pjallar um slorstíuna í ný og næ...

mætti halda þú værir ekta "dum blondine" svona eins og þú pjallar um slorstíuna þína í ný og næ

Ég hef svo sem aldrei bloggað  um athugasemdirnar mínar, þykir einfaldlega ósköp bara vænt um þær.....en hvað er þetta? (sjá að ofan)...

einsog þú pjallar um slorstíuna þína í ný og næ....

Búin að vera að velta þessu fyrir mér....held þetta sé ekki gott....kannski ekki vont...en er slorstían bíllinn eða ...?pjallan mín?...hún er annars frábær og alls ekkert slor...eiginlega bara eðal....og lifum við sáttar og í samlyndi alla daga....sko engin slorstía neitt...hefur fengið meðmæli og flott útsaumað"pétursspor" er alltaf og í stöðugum grindarbotnsæfingum .... í ný og næ....er það núna eða ....? Djö..........er maður up and personal hérna! Eins gott að það les þetta engin...nema þið.

Það er stöðugt verið að minna mig á að ég á afmæli bráðum.....af-mæli (mæla af....) sem sé endalokin nálgast. Verð brátt búin að rusla þessu af... veit ekki...en það er auðvitað mjög gott að klára hlutina og gera þá vel! Eins held ég að það sé gott að lifa lífinu og lifa því vel. Einhverntíma sagði amma við mig þegar ég vaskaði upp með hangandi haus og lafandi tungu;

-ef þú getur ekki gert þetta almennilega Heiða...skaltu sleppa því!

Eins er það með lífið...ef þið (ég meðtalin) getið ekki gert þetta almennilega sleppið því þá bara...ég er alls ekki að mæla með fjöldasjálfsmorðum hérna....öllu heldur benda á að ef við lifum ekki vel...þá þurfa aðrir að taka til ruslið eftir okkur...eða liggja í sárum.

Það var sagt við mig um daginn

-þú átt afmæli bráðum Heiða mín, þú ert heppinn....miðað við aldur ertu vel á þig komin líkamlega og lítur vel út.

-hvað meinarðu miðað við aldur? (ásökunaraugu)

-nú, þú ert nú að verða 39 ára...

-OG....gastu ekki bara sagt; Þú ert vel á þig komin líkamlega og lítur vel út...PUNKTUR?

-hmmm, jú jú ...þú berð þig bara flott og svona...

-ber ég mig flott og svona hvernig!!!!????

-já já...ekkert of svona einhvernveginn of hnarreyst....bara ert svona

-svona hvernig? (önnur ásökunaraugu)

-æ þú veist...ert ekkert svona sykursæt skilurðu?

-HA EKKI SVONA SYKURSÆT...nei ég skil ekki...ertu að segja að ég sé ljót eða.....?

-nei ég er ekki að segja það,

-þú ert svona bara flott týpa einhvernveginn?

-hvað ertu þá að segja? Að ég sé flott týpa en ljót!!!?

-Heyrðu ...viltu ekki bara skrifa niður hvað ég má segja við þig?

-Jú ég held það bara, ef einhver von  á að vera að þú gangir einhverntíma út...sýnist mér ég verði að gera það.

Bauð góða nótt og fór....

...pjallar um slorstíuna í ný og næ já...skilur þetta einhver?

 

Ég fann fyrir pjöllunni í dag

Mikil rosaleg forréttindi sem það eru að vera með pjöllu! Segi það satt...ekki að ég hafi fundið eitthvað sérstaklega fyrir henni í ísköldum bílnum þegar ég var að keyra frá vinnu. Nei, miklu heldur aðeins seinna.

Þegar ég kom úr vinnunni í dag blasti við mér eitt stykki snjóhús á hjólum. Ég hugsaði til míns "sérlega ráðgjafa" varðandi mín bílamál og sá hann fyrir mér í huganum á aðfangadag þegar hann gaf mér jólagjöf. Pakkinn innihélt forljóta húfu og enn ljótari flíshanska. Ég starði á hann í undrun og sagði ekki eitt aukatekið orð en var þó með opin munninn niður á brjóst. Hva! Engu líkara var að hann hefði fært mér dauðan kött til að hafa á hausnum...-hvað á ég að gera við þetta? spurði ég loks og setti upp beyglað bros með andlit afmyndað af hryllingi.

Þetta áttu að hafa í bílnum Heiða mín!

Ráðgjafinn er svona "þú-tryggir-ekki-eftir-á-týpa...sem ÉG ER ALLS EKKI! Segir mér fregnir af veðri - veðurguðum og vindum dag hvern...minnir mig á að klæða mig vel, skipta út sumardekkjunum...og spyr svo;

-ertu ekki með húfuna og hanskana í bílnum?

Ef ég næ ekki að snúa útúr umræðuefninu lýg ég umbúðarlaust og segi -jú jú auðvitað.

Í dag sem alla aðra daga var húfugarmurinn og hanskarnir í neðstu skúffunni heima hjá mér á ganginum nánar, og hefur verið síðan horbjóðurinn barst í hús.

Ég tiplaði þarna fyrir utan bílinn og þó ég væri alls ekkert að hugsa um kynlíf, muldraði ég samt með sjálfri mér; Fuck, fuck og aftur fuck...bætti svo við einu netti SHIT-i á fuckið! Afþví ég hafði fengið snjó ofaní leðurstígvélið mitt, ma.

Ég bjó til tvö lítil gægjugöt á framrúðuna...einhverjar rákir til hliðana og á afturrúðuna...og þarna sem ég renndi frá vinnunni á næstu bensínstöð...einsog rækja...kengbogin á sumardekkjunum......hugsaði ég um það eitt að innan skamms yrði ég búin að hækka verðgildi bílsins um heilar 3000 kr.

Gaurinn á bensínstöðinni sagði:

-Heyrðu, veistu að löggan er í átaki núna...þeir eru að sekta bíla ef rúðurnar eru ekki vel skafaðar um 5000 kall?

Ég setti upp pjöllusvipinn minn og brosti og segi;

-er það...úps....hva er þetta ekki nógu vel gert hjá mér eða....? svona hálf álku- og heimskuleg.

-jú jú...þetta er fínt hjá þér...hann brosti.

Svo dældi hann og loks bankaði hann á rúðuna.

-ertu að fara langt vinan?

-nei ekkert svo...bara hérna upp í xxxxxxxxxxx.

-skelltu þér út í kant, ég skal skafa bílinn fyrir þig.

-í alvöru? (voða hissa en samt ekkert hissa) Gvuuuuuuuð, hvað þú ert nice....takk kærlega fyrir!

-ekkert mál, ekkert mál. Tannlaust bros.

Ég renndi mér út í kant og þegar ég fylgdist með tveimur gæjum hamast með kúst á snjóþungum bílnum. Þá fann ég fyrir henni...

...pjöllunni

 

Með siginn pung

Ofan á hárri kommóðu á ganginum hjá mér er ég með svona batterýs-tæki. Tækið er með tímastilli og á vissu millibili spýtir það útúr sér góðri lykt. Algjör himnasending fyrir svona suckera einsog mig sem elska góða lykt.

Ofaní einni skúffunni á kommóðunni geymi ég alltaf lyklana mína og hanska. Það er einsog við manninn mælt að þegar ég opna skúffuna á morgnanna til að taka lyklana þá spýtist eitt stykki gusa beint í augað á mér...nákvæmlega á hárréttu augnabliki.

...veit ekki hversvegna fólki finnst ég einkennileg þegar ég segi;

-finndu lyktina af auganu á mér, finnst þér hún ekki góð? 

Einsog mikið og ég elska góða lykt er mér afar illa við vonda lykt...

...einu sinni þegar ég var ung og fögur var ég að date einn gaur....okokok! bjó með honum í einhverja mánuði... á NZ. Umræddur (læt ekki nafn hans getið v/virðingar við hans fjölskyldu) vöðvafjall mikið, rugbykappi og yfirmaður security-deildar á Casinóinu sem við unnum á saman..ooooog mjög grátgjarn. Sat kvöldin löng við fætur mér þegar ég var að lakka mig eða lesa og grét fögrum tárum...alveg heilagur sannleikur. 120 kg. vöðvafjallið var alltaf eða mjög oft grátandi!

Á endanum var ég orðin svolítið þreytt á ástandinu...en allan tímann, innst inni vissi ég að okkur myndi aldrei auðnast sú gæfa (eða ekki) að eyða ævinni saman. Viðurkenni það fúslega í votta viðurvist aðstandenda Brendon Skudder (úps bara datt...)...að ég hef ekki enn hitt þann mann sem ég get með góðri samvisku sagt að mig hafi langað til að eldast með. Ekki að ég hafi beinlínis lagt upp með það (í huga) í sambúðum mínum.

Skítt með það þó gaurinn hafi verið með einn pung... og eitt eista í pungnum....og það sigið... það var eitt sem ég aldrei fílaði við hann. Það var nefnilega lyktin. Tek fram að hann var afar hreinlegur, reykti ekki og ekki var hann andfúll...það var bara þessi lykt. Hans lykt sem var ekki að gera sig fyrir mig.

Þakklát fyrir hans og allra hönd  og hendur og fætur, að við höfum mismunandi lyktarskyn...annars væru margir stakir og einir á stjá og í fílu, nokkuð ljóst.

En mikið rosalega skiptir lykt miklu máli.

Er farin að þrá að finna góða lykt...og það ekki af auganu á mér...

...svona í framhjáhlaupi laust inn í huga mér eftirfarandi, rétt í þessu;

-Heiða, ég myndi SKO EKKI vilja vera fyrrverandi kærasti þinn!

-Víst vildirðu það...

 

 

Berrassaður rass í janúar

Ég fékk svar við skilgreiningu á túrtappa. Alveg óvænt og án þess að hafa verið að velta því fyrir mér sérstaklega.

Ég var í röð í dag. Á undan mér var kærustupar...ég var frekar illa klædd þrátt fyrir mánudags-janúar dag og í þokkabót alveg að pissa í buxurnar.

Undir þeim kringumstæðum er maður ekki beint með þolinmæðina rissaða á ennið á sér, hvað þá stimplaða á rassinn.

Kærastan hélt utan um kærastann. Ég horfði. Hann spurði og spurði og spurði afgreiðslustúlkuna og ég tvísté þarna fyrir aftan, nánast með fæturnar í flækju og hugsaði;

-djö...fer strákfílann ekki að hætta þessu blaðri...gerir hann sér enga grein fyrir því að blaðran er við það að springa hérna fyrir aftan hann og mér er drullukalt.

Þá sá ég það.

Rassinn á honum.

Hann blasti við mér... þegar hann beygði sig yfir borðið og spurði einsog álka um hvort súkkulaði væri karamella eða eitthvað álíka gáfu- og gelgjulegt.

Og ég horfði...á rassinn...og sama hvað ég reyndi að hafa stjórn á augunum á mér...þá duttu þau alltaf niður í strenginn og ofaní buxur...þar sem rassinn blasti við.

Í örvæntingu yfir köldum kroppnum og springandi þvagblöðru sem var við það leka reyndi ég að dreyfa huganum og fór auðvitað að velta fyrir mér hvort hann væri nærbuxnalaus, hældi kærustunni fyrir það í huganum að hafa náð gaurnum úr nærbuxunum...

...einsog með augun hafði ég enga stjórn á hugsununum. Ég meina, maður er ekki beint að hugsa um líf eftir dauðann þegar rass blasir við manni, berrassaður í janúar...sko á mánudegi! Í biðröð í Smáralind.

Ég reyndi að hemja mig og augun voru rifin upp með valdi og upp upp upp....alveg að hálsmáli, þá sá ég það.

Hann var í hettupeysu.

Hvað er málið með hettupeysur? Það eru allir í hettupeysum...ég hef ekkert á móti hettupeysum. En ég skil ekki þennan faraldur, rétt einsog ég skil ekki afhverju er verið að troða einu stykki rassi framan í mig, að mér óforspurðri.

En ég skil að túrtappi sé skilgreindur sem lágvaxinn alki.