Hún sat ekki einu sinni berrössuð fyrir framan mig!

-Heiða, það er eitthvað breytt við þig... (sagði vinkona mín við mig í morgun)

-nú? (ég hissa)

-Já þú ert eitthvað svo óvenjuleg sæt í dag...bætti hún við...

-er það? (augun galopnuðust og ég varð eitt stór-undur-og-stór-merki í framan)

-heyrðu, heyrðu góða mín....ÞÚ FÉKKST ÞÉR EINN Í GÆR! (stórt bros færðist yfir allt andlitið á henni)

-neeeeeeiiii....

-JÚ! (ákveðin)

-nei alveg satt....

-í alvöru? (ég sá hún trúði mér ekki alveg)

-já í alvöru...þú verður fyrsta manneskjan sem ég segi frá því þegar það gerist...meira að segja áður en til þess kemur...áður en hann veit afþví..

Ég tók hægri hendina mína uppúr vasanum og breytti henni í nýjustu gerð af Nokia farsíma með myndavél á augabragði...lagði hann upp að eyranu með leikrænum tilbrigðum...og tók netta senu á þetta.

-já sæl, Heiða hérna...heyrðu hann er að setja á sig smokkinn...

-er hann búin að klæða þig úr nærbuxunum.... (skaut hún inní leikritið)

Við hlógum einsog fávitar af vitfirringunni og fjarstæðunni.... sér í lagi þegar litið er til þess að þegar ég missi loks meydóminn...verð ég sjálfsagt hvorki farin að nota  (syngjandi) smokk...hvað þá nærbuxur.... 

...þessi óútskýranlegi sætleiki og blik í augum, sem ekki var til staðar deginum áður, skil ég ekki. Hlýtur eitthvað að hafa gerst í draumalandinu mínu...en ég man sjaldnast drauma...því er nú ver og miður, sannast hérna. Vona þó að sá sem álpaðist upp á mig í nótt hafi verið ókvæntur og að ég hafi verið á pillunni...því ekki eru barneignir inn á framtíðarplaninu. Ekki einu sinni í draumum mínum.

Sem minnir mig á eitt... 

 ---

Fór til skattstjóra í dag til að semja um smáskuld frá fyrra skattatímabili. Einnig blundaði það í mér að negla kauða gæti komið mér og mínum nánustu til góða...nema hvað.

Þarna sit ég í biðsalnum með úr sér lesið tímarit í hendi og hugsa um hvernig ég ætli að tækla þetta. Sú tillaga sem ég ætlaði að leggja fram var frekar óraunhæf...og þyrfti í raun kraftaverk til að ég fengi mínu framgengt.

Velti þessu fyrir mér þarna sem ég sat og beið og hugsaði;...ohhhhhhh, ég vona að ég þurfi að díla við einhvern gæja...en ekki dömu...

Æi what ever...hvort sem verður þá nota ég bara trixið mitt þegar ég er að  semja við "yfirvaldið"...læt sem hann/hún sitji þarna berrössuð fyrir framan mig...hvernig er þá hægt annað en að finnast maður vera skör hærri en viðkomandi,  sjálfur alklæddur einsog rúllupysla upp undir höku en nærbuxnalaus að vísu...og svo sit ég bara sem fastast...vitandi að Tollstjóraembættinu lokar kl:15.30...og klukkan langt gengin í fjögur.

Nema hvað...

...ég var rétt búin að klæða "kellu" úr öðrum sokknum, þegar hún samþykkti málamiðlunarlaust! 

Prófið ... þetta svínvirkar!

Ég er í enn einni ástarsorginni...

Þetta var afar átakanleg stund. Fyrir okkur bæði, mig og hann. Aldrei hefði ég getað trúað að ég myndi bindast einhverjum svo sterkum tilfinningaböndum á svo skömmum tíma. Hafði kynnt hann fyrir vinkonu minni, sem sagði;

-Heiða, negldu hann. Þið eruð æðisleg saman!

-nei, ertu brjáluð manneskja...þú veist hann er lofaður!

-hva...því má nú breyta..., hún ítrekaði hvað við værum flott saman.

Svo sat ég í hlýjunni og dró að mér andan djúpt í gegnum nefið, til að finna af honum ilminn, í hinsta sinn. Hann grét. Ég grét.

-Ekki fara Heiða....mér finnst svo gott að hafa þig í fanginu....

-ég verð að skilja við hérna...þú tilheyrir mér ekki... ég mun aldrei aldrei gleyma stundunum okkar saman...hvíslaði ég og strauk honum blíðlega allstaðar og útum allt.  

Þegar ég stóð á veröndinni skjálfandi af kulda og horfði á eftir honum keyra útí buskann...tók minn gamli ótrausti, mígleki, andfúli, ljóti og "dintótti" drulluskítugi og kaldi Saxi við mér.

Sá var fúll!

Ég settist inn og hugsaði um viðhaldið og skammaðist mín ekki neitt niður í rassgat fyrir að hafa verið ótrú. Ekki rassgat. Ég settist inn og í kjölfarið rennblotnaði ég á rassinum...

-Druslan þín, hvíslaði kvikindið út í kvöldið.

-Þegiðu fíflið þitt...komdu mér heim....og ekkert óþarfa stopp á leiðinni félagi, ekkert leigubílaútkall sem rífur þúsundkallana úr veskinu mínu! 

þegar ég gerði mér grein fyrir því, að aftur hafði ég endurheimt fulla og algjörlega verðskuldaða alla athygli samferðarmanna, á þessari hálftímaleið minni heim....

...leið mér aðeins betur.

Góða nótt elskurnar mínar allar -dreymi ykkur fallega bíla í nótt.

Shit...hvað mig langar í flottan bíl!

Með dós í rassinum....

Þvílík helgi, þvílík helgi!

Fullyrði hér með að þetta er besta páskahelgin mín til þessa. Við mæðgur erum tímalausar báðar tvær, þess vegna hófst sukkið hjá okkur á miðvikudagskvöldið. Og stendur enn....alls fimm stykki páskaegg bárust hér í hús.  Við unum okkur mjög vel saman og erum gjörsamlega tíndar í  eigin félagsskap, því var afar eðlilegt að hún syngi; -ég sá mömmu kyssa jólasvein á föstudaginn langa, er við löbbuðum niður Laugaveginn á leið okkar til andanna á "tjörninni" með páskabrauðið.  Vegna þessarar óvirðingar okkar á tíma og rúmi, sungum við saman hástöfum í bílnum, seinnpart páskadags ; m.a. hæhójibbíjei og jibbíjei...það er komin 17. júní! í mígandi grenjandi rigningu og roki í þessum líka svaðalega flotta bíl sem okkur hafði hlotnast að láni, yfir hluta helgarinnar.

Sá bíll er nýskriðin úr móðurkviði og ekki enn búið að klippa á naflastrenginn...nánast óslitinn og ónotaður jeppa-lingur. Við vorum himinlifandi, hún þarna aftur í, bleika prinsessan með borð og flottheit og ég einsog drottning...syngjandi drottning.  Við sátum svo ofarlega og vorum svo kátar að okkur fannst við báðar getað snert Guð og englana....ég sá grasið ofan frá en ekki frá sama sjónahorni og þegar ég keyri minn bíl...þá sit ég í götunni...(en það er gott að keyra hann sko....)

Þegar við keyrðum til að sækja glæsivagninn (á Saxa) þá var rigning...

Sóldís mín sagði;

-mamma þú þarft að hafa regnhlíf til að skemma ekki fína hárið þitt... 

Jebb....bílinn minn míg-lekur...heldur hvorki vatni, hvað þá vindum...

Eina einasta sem skyggði á helgina var heimsókn mín til ömmu minnar. Ég hef áður sagt það og stend við orð mín varðandi elliheimili; ógeðfelldir geymslustaðir! Ég fann svo vel lyktina af dauðanum, mér varð kalt og ég grét þegar ég horfði á hana þessa elsku. Svo lítil og umkomulaus þessi fallega kona sem  var/er svo stór og merkileg og gladdi svo marga með skrifum sínum.  

Þegar ég fór frá henni var mér enn ískalt...og hitnaði ekki í kroppnum fyrr en ég sá kjúkling upp á eldhúsbekk í heimahúsi þar sem okkur mæðgum var boðið í mat. Upp í rassinn á honum hafði verið troðið pilsnersdós. Þvílík snilld. Þið verðið bara að prófa. Hef aldrei smakkað annan eins kjúkling og hef ég borðað þá marga. Bara tilhugsunin um ræfilinn þarna sem hann stóð einsog bjáni (nýkomin úr ljósum...) fær mig til að skella uppúr. 

Njótið leifanna af páskunum og komandi vinnuviku mínir kæru bloggvinir og þá sérstaklega skessa.blog.is

Að endingu ljóð eftir ömmu mína Ingibjörgu Sigurðardóttur; 

 

PÁSKAMORGUN 

Upp er risin hetjan hæsta.

Himnesk friðarsólin blíð

rís í austri guðdóms glæsta

gulli ritar löndin við.

Lífið sælan sigur vann

sigurdýrðar meistarann.

Lofi allir einum rómi,

yfir heiminn lofgjörð hljómi.

 

Enginn getur elskað meira

en að gefa lífið sitt,

og með heitum æðadreyra

afmá synda-helsið mitt.

Líf sitt gaf, svo lifði ég,

líkamsdauða gerði að veg

upp í himins eilífð bjarta,

upp að Drottins föðurhjarta.

 

Lífs og kærleiks-sólin sanna

sigurbjört um eilífð skín.

Eina leiðarljósið manna

lífs um tíð, sem aldrei dvín.

Lífið sjálft er Kristur kær,

kraft og þroska öllum ljær.

Hann er allt, sem andinn þráir,

allt sem vona stórir smáir.

 

Hátíð hinnar hreinu gleði,

hátíð lífs og kærleikans.

Yfir Drottins dánarbeði

dýrstur ljómar sigur hans.

Klökk af gleði krýp ég nú

kross þinn við í ást og trú

Jesú,  páskasólin sanna,

sigurgjafi kynslóðanna.

Gleðilega páskahátíð...

...óska ég ykkur öllum af heilum hug.

Knús í klessu og þrjúþúsund og einn koss. Allir sem einn innsiglaðir inn í blúndum-skreyttum kassa...með rauðri slaufu...verði ykkur að góðu og njótið í botn.

Ykkar Heiða

ps. afsakiði skriftina

Snarkólnaði á rassinum...

Nýjar fregnir voru að berast í hús.

Dyrasíminn hringdi fyrir nokkrum stundum síðan.

Ég hoppaði úr sturtunni og greip um bæði brjóstin því ég hafði ekki hugmynd um hver væri fyrir utan.

-Sæl Heiða, þetta er Gísli.

-Sæll

-Það stendur alltaf svo illa á hjá þér þegar ég kem...

-...já núna reyndar líka, er hér á brjóstunum einum og er á útleið...

-nú (hóst) hmmm...nefnilega þetta er mjööööög sérstakur dagur.

-Nú?

-já Jesús dó í dag. 

-haaaaaaaaaa....ég stóð í þeirri meiningu að hann hafi dáið í gær og risið upp frá dauðum þann sama dag um þrjú leytið....

-nei nei hann dó í dag....laugardag.

Ég fann hvernig mér snarkólnaði á rasskinnunum.... og varð hugsað um þegar dóttir mín hafði þennan sama morgun talið 6 putta á hægri hendi minni en fimm á þeirri vinstri...tennurnar í efri góm voru sex samkvæmt nýjustu talningu...

Kúkableyja

Ég veit ekki afhverju, en ég hef verið upptekin af mikilvægi þess að vera  glaður, bæði í dag og í gær. Það er yndislegt að vera glaður í "sinni".  Finna fyrir sannri og einlægri gleði í hjartanu sínu. Ég á mín "gleði-moment" sjálf af litlu tilefni. Stundum finnst fólkinu mínu að ég ekki hafa neina ástæðu til að vera glöð í mínum aðstæðum sérhverju sinni.

Ég er afskaplega klígjugjörn. Ég viðurkenni fúslega hér með, að mér finnst huggulegra að þvo dóttur minni í framan, en að skipta um kúkableyju á henni. Ég held að það þyki það öllum, þó fæstir viðurkenni það. Ég tók á það ráð þegar ég var að venja hana á klósett að segja sögu...þ.e. fræddi hana um mikilvægi þess að gefa fiskunum að borða. Þessum "sannleika"  tók hún fagnandi og sér til þess nú, að einn eða tveir skitnir silungar, fái -eðal-lítinn sólar-kúk með súkkulaðibragði, annað veifið.

Og hún ljómar af sannri gleði þegar það tekst/hefst...stundum fá þeir að drekka með, stundum þurfa þeir að bíða. Það er nú bara einsog það er... 

Ég óska ykkur öllum sannrar gleði, í dag og alla aðra daga.

Það er fágætur eiginleiki að gleðjast yfir litlu.  

 

Ófullnægðar kerlingar og feitir karlar...

Mig langar til með að deila með ykkur svolitlu litlu leyndó-i; þetta eru flottir karakterar og þrælklárir. Allavega tveir af þeim. Gillz og "Gassi". Kurteisir og stútfullir af húmor.

Af einskærri tilviljun urðu þeir á vegi mínum. Og þvælast vikulega og stundum oftar fyrir fótum mér,  mér til mikillar ánægju.  Ánægjan er ekki afþví mig langi eitthvað ofan í buxnaskálmina, síður en svo.

Einnig finnst mér við hæfi að það komi fram að það er enginn "akkur" fyrir mig að standa upp fyrir þeim. Og sýnist mér á öllu að þeir séu fullfærir um að gera það sjálfir. Þurfi enga píku út í bæ til þess.

Ég fæ satt að segja mun meiri fullnægju út úr þvi að umgangast fólk einsog ég lýsi hér að ofan...heldur en dónalegum, neikvæðum, ó-riðnum og ó-fullnægðum feitum, andfúlum kerlingarhlussum og körlum, í toguðum, skítugum og teygðum jogging-galla...það er bara þannig.

Það er ekkert sammerkt því að vera vöðvabúnt eða vel á sig komin líkamlega, fallegur og tannaður og heimskur! Neikvæð umræðan fer í "taugina" á mér! Þessa einu.

Er ekki bara málið að snúa sér að skattskilum fyrir árið 2007, en síðasti frestur fyrir rafræn skil eru á miðvikudaginn nk.....(26. mars)

...í stað þess að eyða orkunni í það að draga fólk niður í svaðið (oft bláókunnuga einstaklinga), drulla yfir það án þess að skeina sér á eftir...róið ykkur á neikvæða elementinu í rassgatinu "folks". Þetta er frábær skemmtun! Frábær húmor! Frábært "consept".

Ykkur að segja; þá held ég að þeir/þau hlæi að ykkur... en ekki með ykkur.

Ég er fan hljómsveitarinnar, nr#1...... í mínum þyngdarflokki og er stolt afþví!

 

 

Vilja vera nakin í myndbandinu

Kæru bloggvinir og aðrir ...

Ég bið ykkur í mestu vinsemd að sýna þessum degi tilhlýðilega virðingu.

Slökkvið á öllum viðtækum og tólum heimilisins. Hallið aftur augunum (laust -passið að skella ekki í lás) stoppið óþarfa andardrætti (mjúklega),  tendrið örlítið kertaljós ...

...ekki örvænta ég er að tala um eina fucking mínútu....eina skitna mínútu..sextíu sekúndur....

...af þeirri einföldu ástæðu að....

...í dag eru nákvæmlega eitt ár og 2 dagar síðan ég byrjaði að blogga einsog motherfucker

Leita enn að syngjandi smokkum...

Þegar þú horfir á kleinuhring, hvað sérðu?

Sérðu kleinuhring eða sérðu gatið? Ef þú sérð gatið ertu annaðhvort perri eða afar neikvæð/ur alveg hreinasta satt! Ég er hætt að skrökva. Þetta er svona sami pakkadíllinn og að sjá glasið annað hvort hálffullt eða hálftómt...

Mér datt þetta allt í einu í hug í sambandi við eitt atriði eða tvö... ég hafði farið út um helgina, eina svolítið svona langa örstund...hafði verið að undirbúa matseld og skildi eftir englana eina heima, þessa ósýnilegu sem alla daga eru mér nærri...en kippti einum engli með í bílinn þó...hann Saxa...

Ég hafði kyrfilega gengið frá reykskynjaranum innst inn í lokuðum skáp og áður hafði ég tekið batterýin úr og falið þau fyrir sjálfri mér... ég setti á mig sólarvörn...þvílíkur dagur! Sólin skein...

Með þetta fór ég út brosandi, hoppandi glöð, fagnaði ilminum einsog smástelpa í forljótum jogging-galla sem gerði akkúrat núll fyrir vaxtalagið...

Það varð stelpa á vegi mínum sem ég þekki þó nokkuð vel...hún blótaði sólinni, vorinu og öllu sem því fylgir...

-það er svo andskoti vont að keyra þegar sólinn liggur svo lágt á lofti...og svo þessar helvítis flugur! Tvennum subbulegum blótum tókst henni að troða í eina frekar langa og leiðinlega setningu...

Ég missti andlitið!

Í bókstaflegri merkingu missti ég andlitið í götuna...þarna lá það...með hryllingssvip...þegar ég jafnaði mig tók ég það upp og setti það framan á hausinn...en því miður vildi ekki betur til en svo, að núna situr andlitið á mér frekar skakkt og lafandi svona ofarlega á hausnum einhvernveginn...

...en það hlýtur að lagast með hækkandi sól...ykkur að segja þá skilst mér að öll sár læknist um síðir

Þegar heim kom, tók á móti mér þvílíkur ilmur....ummm hugsaði ég...hangikjötslyktin!...alveg einsog á jólunum...

...heimilið angaði af hangikjöti úr öllum hornum...

...ég leit ofaní pottinn þar sem tvö stór bjúgu og fjórar kartöflur góndu á mig, fokillar og ofsoðnar með stóru fallegu brúnu augunum sínum...

...samviskusamlega og yfir mig spennt yfir kræsingunum tók ég eitt bjúga...og tvær kartöflur... í framhaldi, hef ég  tekið afar afdrifaríka ákvörðun í mínu lífi.

Bjúgu eru forvondur matur! Og ekki til neins brúks nýtilegar...ekki neins...ég ætla að taka netta pásu frá bjúgum...

...leita enn logandi ljósi af syngjandi smokkum! Veit einhver hvar þeir fást? 

Njótið dagsins í strimla...ræmur og ekki síst í tætlur...

Strákar!  Vinsamleg tilmæli til ykkar frá mér, af einlægri væntumþykju.

-í guðana bænum  - ekki missa af ykkur andlitið þegar pilsin var að hittast og styttast með hækkandi sól

Æðislegur árstími!

 

Vel grillað rassgat!

Þetta var svona einn af mínum fuck dögum! Hef ekki tölu á hversu oft ég hef hugsað, sagt eða skrifað fuck í dag...samt hef ég dregið úr útgjöldum heimilisins, því að um leið og ég reif úr mér lykkjuna,  hætti ég á pillunni...leita ég nú einsog ofvirk snarklikkuð kerling; að syngjandi smokkum með súkkulaðibragði útum allan bæ. Tveir fyrir einn...með Bjögga eða Bubba...eða báðum saman. Það væri nú flott að kasta þeim tveimur í einn og sama smokkinn. Og éta þá eftir að hafa notað þá og hlustað á undurfagran söng. Ég elska súkkulaði, syngjandi súkkulaði er í miklu uppáhaldi hjá mér. Það væri nú ekki amalegt að hafa þá syngjandi innan í sér til skiptis. Eftir að hafa notað þá...

Jebb - þetta var fuck mánudagur.

Sem byrjaði auðvitað þegar síminn hringdi á eftir blístrinu,  það var tannlæknirinn minn...

-Heiða hæ...

Ég reis upp til hálfs og umlaði með hvorugt augað í pung;

-ummm....hvað er klukkan ? lagðist niður aftur og sneri mér á hina hliðina með símann við eyrað, bætti við ....:

-æi fimm mínútur í viðbót...

Þegar hann sagði mér að klukkan væri 15. mín genginn...og ég væri alltof sein kom fyrsta fuck dagsins...

FUCK! Augun galopnuðust og ætluðu út úr hausnum á mér þegar ég starði á klukkuræfilinn minn ásakandi og óskaði þess heitast að hún sneri tímanum á hvolf... en 08:15 var það...ég rétt náði að grípa augun áður en þau duttu í gólfið og urðu að blárri tyggjóklessu...hjúkkit! Svona er maður heppinn að hafa hendur! Og það tvær.

Útlit mitt? Enn og aftur; var það svart...mjöööög svart! Nánast berrösuð hentist ég út á Saxa, bílinn minn nýskírða. Ég var nærbuxnalaus undir buxunum óhneppt að ofan og ófrágengin. Ógreidd en þó tannburstuð til hálfs. Hálftíma síðar stóð ég fyrir framan hann Nonna minn og þegar eg afsaka mig óðamála á  30 snúningum...einhvernveginn; samblönduð af fiski og fuglahræðu í útliti og til fara,  sagði hann mér kurteisislega; -að gjöra svo vel að halda kjafti og loka á mér trantinum....opna hann síðan aftur og halda áfram kjafti....hvernig sem það er nú gert...

En ég gerði það nú samt, enda ekki einleikið hverslags snillingur ég er...Nonni hefur mikið dálæti að mér, honum finnst hann flottur tannlæknir afþví ég sofna alltaf þegar hann er að gramsa eftir einhverjum púkum í mínum munni...hann veit ekki að ég vaki allar nætur og það hefur ekkert með hann að gera þó ég sofni standandi í bankanum þegar ég grenja út yfirdrátt... en ég fæ ekki einu sinni þann drátt! En þeir eru boðnir og búnar að draga bílinn minn þessir andskotar!

Þegar hann var búin að skipta út einni fyllingu fyrir aðra kom annað feitt fuck....

....ég hafði skilið eftir buxnaklaufina opna og gleymt lyklinum heima á borðstofuborðinu!

Jebb...ég vildi að ég væri að ljúga, en svo er ekki....og ég er svo óforskömmuð að ég roðnaði ekki einu sinni undir húðinni, þegar ég renndi klaufinni upp...nei ég glotti útí annað með slef út á kinn, en ég  ég hugsaði samt mjööööööög hátt; 

fuck fuck fuck....

...og málið er að ég tók fyrst eftir þessu, þegar Nonni var að hneppa fyrir mig kraganum að aftan á toppnum sem ég klæddist, eða klæddist ekki... eftir því hvernig á það er litið...og það er heldur ekki lygi....

Svo þarna upp úr hádeginu (það komu þó nokkur fuck í millitíðinni) og ég hafði ekki ollið neinum stórslysum á sjálfri mér eða öðrum...þá áttaði ég mig á svolitlu...

Við erum að tala um hvort þú viljir steikina þína; rare - medium eða well done!

Ég er semsagt well done og eiginlega þokkalega og rúmlega það....

Rassinn á mér er steiktur í drasl! Pælingin var að vera vel tannaður fyrir athöfnina ....

....athöfnina þegar ég verð ekki lengur hrein mey...heldur grútskítug og vel lyktandi....

Plottið er semsé að víxlan (ég fæ annars engan fucking víxil....)á að eiga sér stað, á eftir bíóferðinni árið 2016, með tveir fyrir einn miðanum sem ég snapaði.....á eftir tveir fyrir einn borgaranum sem hann snapaði þar á eftir....á eftir  ferðinni niður á tjörn þegar ég kem með brauðið og hann með smjörið....þar, þar á eftir. Þá verður flugeldasýning!

-Veskú; -hérna er eitt stykki grillað, fitusnautt og gerilsneytt rassgat. Gjörðu svo vel og verði þér að góðu.

-Klíptu endilega í það og gerðu það fast

-Bon Apertit.