Endurgreiðsla innan þriggja daga.

Viðbætur v/færslu gærdagsins.... 

Ef þú ert ekki 100% ánægður með þjónustuna/vöruna færðu hana endurgreidda!

Almennur skilafrestur: Heimlán:

Innan 3ja daga færðu endurgreitt. Innan 30 daga innleggsnótu gegn framvísun kassakvittunar að sjálfsögðu... svo framalega að varan sé í ónotuðu/nothæfu ástandi.

Ekki stafur um þetta meir!


Dráttur til sölu!

Ég er ekki alveg að kaupa þetta varðandi lögleiðingu vændis.

Ég er bara tiltölulega sátt við þessi nýju lög. Með því að gera hvorki kaup né sölu vændis refsiverð er minni hætta á að vændi fari neðanjarðar. (Kolbrún Baldursdóttir X-D)

Verður vændi einhvern tíma ofanjarðar? Ef vændi er löglegt, hlýtur það að teljast eðlilegt, ekki satt?

(á mannamótum:) 

-Hvað gerir þú?

-Ég er með sjálfstæðan atvinnurekstur, ég er mella. Eða melli/hóri....(ekki viljum við gera femmurnar alveg óðar og jafnt skal yfir alla ganga)

Á einhvern hátt verður svo að auglýsa söluna/þjónustuna og þá sæi ég þetta svona fyrir mér miðað við að aukna samkeppni...

...myndi auðvitað rigna yfir mann tilboðum af ýmsu tagi sbr.:

-Afnemum allan virðisaukaskatt um helgina af dráttum. Ath aðeins þessa einu helgi!

-2 fyrir 1 (þú borgar fyrir dýrari dráttinn.) *ath tilboðið gildir aðeins á meðan birgðir endast

Pakkatilboð: Dráttur, munnmök og einn lítill blautur koss verð aðeins: 14.990.-

40% af kílóaverði af frosnu kjöti, afsláttur reiknast við kassa...

Þjónustan hættir, 70% afsláttur af öllum dráttum aðeins þessa einu helgi.

Býð nú ekki í það þegar samkeppnisráð kæmist að feitu samráði vændiskvenna...

Túristinn fengi jú taxfree (ef þjónustan yrði yfir 4000) miðað við 14 % rétt einsog af fatnaði fengi hann eilitla endurgreiðslu, í flugstöðinni.

En getum við ekki verið nokkurn veginn sammála um það að íslenskt er best? 

Við veljum íslenskt gæðakjöt! 100% verðvernd!

Einhverjir segja; ja fólk gerir þetta í neyð, en kom ekki einhversstaðar fram að vændi mætti ekki stunda til framfærslu....

Hver er markhópurinn? Gamlir graðir karlar eða/og kerlingar? Hvaða  þörfum erum við að fullnægja eða ekki fullnægja?

Ég sjálf er svo langt frá því að vera náttúrulaus að það hálfa telst hellingur... 

Fyrir mér prívat og pers... er kynlíf eitthvað alveg undursamlegt milli tveggja einstaklinga sem bera þó ekki sé meira sagt en lágmarksvirðingu fyrir hvort öðru. Kynlíf fyrir mér hefur einhvern aðdraganda. Kynlíf ætti aldrei að vera til sölu.

Ég sit ekki heima hjá mér inn í stofu að horfa á sjónvarpið og yfir mig kemur einhver argasta gredda upp úr þurru...hvað þá að ég sjái fyrir mér að nokkurn tíma komi ég  til með að hugsa/framkvæma eftirfarandi: ....

-jæja, mikið assk. er ég horný núna. Best að fá sér að ríða! (Allir drætti sem ég keypti á tilboði og geymdi í frysti uppurnir)

Sá auglýst þetta flotta tilboð í blaðinu í morgun...Fæ meira að segja tvo fyrir einn.....

...Bara svona smá pælingSmile

 

 

 


Akkúrat ekki frétt

Akkúrat ekki frétt....um ekki neitt, einsog einn bloggari (Óttarr) komst að orði.

Er einhver gúrkutíð? Spyr sá sem veitWhistling


mbl.is Bretaprinsar döðruðu drukknir á næturklúbbum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Pissublaut með ælukleprana í hárinu....

Þegar ég vaknaði í morgun,  pissublaut upp undir bak, með ælukleprana í hárinu...dró ég augað í  "buddu" .....ekki pung!

Nú þykir nefnilega afar ósæmilegt að að hugsa um píku, vera með píku. Meira að segja greiða hárið í píku.

Hrútspungur, ástarpungur (nei nei nei!)

Nóttin var erilsöm á heimilinu. Litla prinsessan sá til þess að móðirin skipti á rúminu í þrígang. Hafði náð

sér í ansans ælupest. Og rifið af sér bleyjuna... 

Við mæðgur vorum vellyktandi af vanillu,  eftir þrjár þvottavélar og 2 stk. bað.

Við semsé ákváðum að eyða hluta úr degi  í menninguna: Settumst upp í Flubber (unglingurinn ekki með í förSmile) og strikið tekið í Kolaportið.

Segin saga.... Flubber rauk auðvitað grenjandi í hálfum hljóðum, í gang.... með það sama.

Lengi lifi litlir pungar (*Klara litla bloggvinur/vinkona)...ótótlegar þrjóskar  truntubuddur....

Gerði stórinnkaup, sundirliðast sem hér segir:

1 stk. úr 500 kr. (ekki Gucci en ansi nálægt því...)

1 stk. pils 0.- kr. (efnislítið, en ekki stolið)

1 stk. buxur 0,- kr (efnismeira, en ekki stolið)

1 stk. bakpoki 200,- kr. (bleikur bangsabakpoki -HRIKALEGA kjútt!)

1 stk. bók 200,- kr. (valið stóð á milli;  Heiða fremur sjálfsmorð og Óli fer að sofa.  Valdi síðari kostinn.)

1 stk. barnasólgleraugu 499.- (ekki seinna vænna, sást glitta í kvikindið í dag, á milli skúra)

Samtals kr: 1399,- 

*öll verð eru uppgefin með virðisaukaskatti.

Pungurinn er nánast tómur.

Við mægður miður lyktandi (aftur)  að kveldi af harðfisk og súrum fisk og sætum körlum. 

En afar sælar í hjarta... og með innkaup dagsins...

... ....lengi lifi litlar buddur .... og ...Kolaportið!


Útlitið skiptir víst máli...

Fyrir akkúrat 6 mánuðum í dag vorum við kynnt. Kökur og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeir sem vilja minnast okkar er bent á....

Á milli okkar hefur ríkt svona ást/haturs tilfinningasamband, en mikið ofsalega var ég samt ánægð Þegar hann varð minn.

Enda liðnir 3 dagar (sem er kannski ekki langur tími en..) og ég svona einhvern veginn vel veðruð og ein að mér fannst. Þurfti að treysta á sjálfa mig í öllu og einu.

Þetta var ekkert ofsalega rómantískt augnablik þegar ég leit hann fyrst augum. Fékk ekki í hnén og hreint út sagt, við fyrstu viðkynningu leist um mér ekkert á blikuna.

Hann var/er ekki beint fyrir augað.

Þegar ég kynnti hann fyrir syni mínum sem er 17 ára. Þá var mér ekki um sel! Hann leit á mig og í fyrsta skipti mátti glitta fyrir fyrirlitningu í augnaráði hans (og hefur hann nú kynnst þeim nokkrum)  þegar hann sagði:

-mamma, hann er óðgeðslega ljótur (já, ég veit ekki beint að skafa utan af því drengurinn)

-láttu ekki svona, segi ég og hugsa með mér. Hann á eftir að kunna að meta hann.

Svo bætti hann við:

-ég læt ekki sjá mig með ykkur á almannafæri...

Mig sárnaði svona svolítið, og fann aðeins til vanmáttar vegna míns annars ósmekklega smekks. En hann bara kom og ég greip hann. Hvað átti ég svo sem að gera?

Vikurnar liður og sonur minn gerði óspart grín að okkur.  Ég fann að það hafði áhrif á mig, því ég sjálf var svona farin að finna fyrir smá óánægju í sambandi við þetta allt saman. Tók til að mynda eftir því að hann var allur skakklappalegur að aftan.

Óþolinmæðin varðandi það hversu hávær hann var alltaf hreint, lét á sér kræla.

Lítið virtist skipta hvort ég hækkaði í músikinni, hann emjaði þeim mun hærra. Svona rétt til að ergja mig held ég. Hugsanir fóru að ágerast á borð við: 

-Ohhhhhh, erum við ekki að verða kominn!

Ég var gjörsamlega orðin blind á þann kost hans að vera mér þvílíkt trúr og tryggur og er farin að dauðskammast mín þegar vegfarendur flauta, á eftir okkur. Á undan okkur. Við hliðina á okkur.

Nú og svo er það nú einu sinni þannig og hefur verið frá upphafi að allir vinir/kunningjar/vinnufélagar og fjölskyldumeðlimir (langir, feitir, stuttir og mjóir) hafa meiri áhuga/áhyggjur hvernig hann hafi það, heldur en ég!

Stundum fæ ég svona aumingja-góðar augngotur og spurt er: Er allt í lagi með hann?

Ég segi:

-Flubber (hann fékk viðurnefni áður en ég kynntist honum -með það tattoverað á síðunni)?

Já já hann er fínn! Fer alltaf í gang!

-Gott, fæ ég til baka. Aðalatriðið að hana komi þér milli A-B. ( augnaráðið fylgir)

Ég blýsperrist öll og segi til baka:

-A-Ö. Klassakerra!

Þegar það svo skeði um daginn, að ég fékk far í þessum líka eðalvagni og það fór að hitna vel á mér rassinn...

... þá fattaði ég að þetta er auðvitað bara bullshit!

 


Uppnefni - ónefni og grænar baunir á Reykjanesbrautinni

Mér varð hugsað til þessa fyrirbæris: uppnefni um daginn þegar ég var að tala við eina vinkonu mína. Ég var að segja henni (á msn) að ég hefði hitt J prump. Dóttir hennar var við skjáinn og las Jólaprump (ásláttarvilla). Vinkonan spyr mig:

-Hvernig á maður að útskýra fyrir barninu hvað þessi uppnefni  standa fyrir?

G skító, G lala og ég hugsaði með sjálfri mér; Hvað mér G gröðu og M mellu?

Uppnefni eru oftast hrein viðurstyggð i mínum huga og fæstum einstaklingum sem fyrir verða til framdráttar. Nema síður sé.

Öðrum til aðgreiningar frá hinum joðunum, emmunum og geunum, afsakar ekki þetta fyrirbæri.

Mynduð þið til að mynda biðja: G gröðu og M mellu að passa börnin ykkar?

Eða kaupa hús af J prump og biðja G skító að þrífa það fyrir ykkur? Kannski sleppur að fá G lala til að syngja.... en nei held ekki. Myndi frekar biðja hana að gera fyrir mig skattaskýrsluna.

Þessi ónefni/uppnefni komu eftir því sem ég best veit á umrædda einstaklinga á unglingsárum.

Og haldast enn.... vel og lengi einsog tonnatak: Áhrifamáttur tonnataksins er gríðarlegt, sem sönnun þess eru þessir einstaklingar að skríða í fimmtugsaldurinn... og þekkjast enn undir ónefnunum.

Þegar ég hugsa til unglingsáranna, fæ ég ennþá pínu sting þegar ég hugsa til þess að elsti bróðir minn stríddi mér óspart á því hvað ég var ólögulegur unglingur. Hlutföllin voru í hróplegu ósamræmi. 

Verst var það þetta með brjóstin sem létu eitthvað á sér standa. Hann kallaði þau grænar baunirnar á Reykjanesbrautinni (viðurkenni nú að ég brosi nú út í annað...).

Þegar brjóstin loks komu, var þeim tekið fagnandi og boðið hjartanlega velkomin í partýið...., en ég hef aldrei getað borðað grænar baunirSmile

 

 

 


Atkvæðið mitt er til sölu!

Síðan ég komst inní þennan heim, sem bloggið er, hefur fátt annað komast að í lífi mínu. Heimilið komið í rúst og kúkur í öllum hornum.

Einsetti mér í ferðalaginu að vera sérstaklega vel upplýst fyrir komandi kosningar.

Er meira efins en nokkurn tíma áður, meira ráðvillt og hef því tekið afar afdrifaríka ákvörðun.

Ég gefst upp...

Atkvæðið mitt er til sölu!

Einn umgangur af sumardekkjum takk! Og málið er dautt.


Hvað ætlar þú að verða þegar þú ert orðin stór?

Ekki hugmynd!

Árin mín eru alls 38, sentimetrarnir 173, kílóafjöldin 56 (tvær samlokur m/skinku og osti meðtaldar.....) og ég er enn ekki búin að ákveða hvað ég vill verða þegar ég orðin...!

Og þessi spurning: -hvar sérðu þig eftir 5 ár? Púff, aldrei fattað hana. Oftast nær veit ég varla hvort ég er að koma eða fara.

Dáist að fólki sem vissi alltaf hvað það vildi verða! Stefndi að markmiði sínu ótrautt og náði þeim flestum........það sem meira er,:  er sátt.

Staðan mín í dag er klár afleiðing af fyrri ákvörðunum. Það er ljóst. Hver og ein ákvörðun í lífi mínu leiddi mig inn í, að mér skilst stærsta tippi veraldar. Allavega eitt stærsta...

Skil samt ekki ferlið þangað, sem er svona í grófum dráttum;

Fór í Ritaraskólann eftir heiðarlega tilraun í fjölbrautaskóla á viðskiptafræðibraut. Þaðan lá leiðin til Danmerkur að salta fisk. Fæddi son. Tollstjórinn í Reykjavík, framkvæmdarstjórn á  skemmtistað. Innflutningar á lásabúnaði, lykilefnum og skildum vörum. Framkvæmdarstjórn aftur. Fatahönnunarkeppi. Skutlaðist yfir allann hnöttinnn, en þar lá leið mín inní spilavíti. Aftur heim, lauk sölu- markaðsfræðiprófi........ hoppaði yfir í uppl- og fjölmiðlafræði......annað barn og búmm!

Eitt stærsta tippi veraldar..., sem eftir minni bestu vitund sér um tímaritaútgáfu sem höfðar til lægstu hvatar okkar. En þar er ég alls ósammála.

Um mig hefur farið meira en ágætlega, í félagsskap hinna  sæðisfrumanna.

Skilur einhver samhengið?

Hvar enda ég?


Er ég kannski bara pólitísk mella?

Senn líður að kosningum og ég hef ekki gert upp hug minn varðandi það hvað ég ætla að kjósa.

Staðreyndin er einfaldlega (einhvern veginn) svona: 

Þar sem ég er í afar hamingjusamri sambúð með sjálfri mér,  þá þarf ég jú réttilega að hafa mínar eigin stjórnmálaskoðanir,  án áhrifa frá öðrum.

En það hefur einfaldlega ekki verið raunin til þessa. Þó vissulega ætti  svo að vera.  Þessa staðreynd viðurkenna fæstir. Ég geri það hér með. 

Ég fór ung í mína fyrstu sambúð. Hann var einhverjum árum eldri en ég og í raun Guð sjálfur í eigin persónu.

Fallegur með eindæmum  og sannleikurinn lá í orðum hans. Þar á meðal  að  Sjálfstæðisflokkurinn væri málið (ásamt því að fá mig á bragðið með að borða endalaust af hvítlauksristuðum sniglum..., en það er allt önnur saga).  

Árin liðu; stundum var X-að við D – stundum ekki, fór svona eftir veðri og vindum í sambúðinni. Sambandinu lauk og önnur tóku við. Þeir menn sem á eftir komu áttu það eitt (og eina) sameiginlegt að vera sjálfstæðismenn. 

Ég hef í raun ekki rassgat vit á stjórnmálum og hef talið mig ópólítíska, en auðvitað er ég það ekki frekar en nokkur annar.  

Ég hef mínar föstu skoðanir á því hvað ég vil og hvernig fólk ég vil í forystu þessa lands.  Og hverja/hvað ég vil ekki. 

Í eigin hagsmunaskyni liti flokkurinn minn svona út: 

Davíð Oddson – endalaust skemmtilegur og frábær leiðtogi            Gæti lært mikið af honum

Steingrímur Sigfússon – þvílíkur (lúmskur) húmor!            Óútreiknanlegur húmor, myndi hlusta vel á þennan til að ná honum

Eyþór Arnalds – flottir leggir, sá hann á skokki niður Laugarveginn            Myndi e.t.v. lifa heilsusamlegra lífi...m/skokki niður Elliðaárdalinn - no ipod thanks!

Guðni Ágústsson – þarf ég að segja eitthvað meira...            Pylsa með öllu, takk!

Gummi Steingríms –  snilldarpenni             Segði mér sögu fyrir svefninn

Guðlaugur Þór –  afar kurteis sjarmur      Myndi kenna mér ameríska kurteisi.....     

Össur Skarphéðinsson – sætur og góðlegur karl            Gæti leikið fyrir mig jólasveininn, bæði í desember og júlí

....að ógleymdum Árna Johnsen            Af þeirri einföldu ástæðu að hann er þvílíkur orkubolti - gæti hæglega eytt “leti” út úr ísl-ísl orðabókinni. 

En að þessu slepptu ætla ég að vanda mig sérstaklega, sérstaklega vel fyrir næstu kosningar.

Og vera ekkert að mellast neitt með atkvæði mitt!


Ef einhver skildi villast hér inn.....

...fáið ykkur kaffi og með því!


« Fyrri síða

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband