Hann fékk koss beint á munninn!

10.12.2008 | 00:13

Ég fór á Vegamót í hádeginu og allt í góðu með það. Nenni yfirleitt aldrei að setja mig í samband við matseðilinn....leiðast matseðlar, rétt einsog leiðbeiningar. Enda kann ég núll á myndavélina nýju....og talandi um símann...púff... fer ekki út í það. En síminn er afbragð (hringir of oft fyrir minn smekk samt) . Ég spyr því þjóninn;

-hey...ef þú værir ég og ætlaðir að fá þér að borða, hvað fengirðu þér?

-Vitaborgara...

-einn svoleiðis takk...svo gat ég ekki setið á mér og skaut að honum...

-þú ert nú meiri helvítis bjáninn. Þú hefðir farið létt með að selja mér lundirnar!

Ég hló en hann ekki... mér sýndist hann samt brosa ...inn á við...allavega innundir.

Þegar hamborgarinn var komin ofan í maga, en þó ekki alla leið út (það tekur vikuna) labbaði ég að bílnum mínum. Þar stóð eitt stykki ástarbréf. Annaðhvort var það handskrifað af trukkalessu eða karlstaut. Nema hvorutveggja sé. Ég var svo frá mér numin og uppveðruð að ég fór rakleiðis í næsta banka og borgaði fjárans sektina með bros á vör og glaðasta geðinu í hjartanu.

...að endingu og að frátöldum fullt af fleirum ævintýrum dagsins;...keypti ég mér risahuge kókóstré...svo himinhátt að það snertir tærnar á Guði þarna sem það stendur út á miðju gólfi í stofunni minni...

...ég vatt mér upp að næsta gölla og greip hann á leið minni út úr Góða Hirðinum;

-hei... hvurslags er þetta karlmennskan í þér maður...heldurðu að þú hjálpir mér ekki?

Hann dröslaði trénu út í bíl...að launum fékk hann knús og stal sér í leiðinni rembingskoss beint á...

...munninn! Wink