Er Vatnajökull stærri en Reykjavík?

23.11.2008 | 06:07

Ég áttaði mig á því, þegar ég las Heimsins heimskasta pabba um daginn eftir snillinginn; Mikael Torfason að ég og aðal söguhetjan eigum ýmislegt sameiginlegt. Lukkulega fyrir mig þá er ekki búið að sauma fyrir rass-gatið mitt einsog hjá þessum glataða gaur með uppsetta saurpokann, á maga miðjum...límdum og festum með hárlakki. Skildi nokkurn undra að hann dreymi um það eitt að reka við...fast og hressilega.

Ég hinsvegar er blessunarlega sáttur "laumuprumpari" og nokk sátt með sjálfa mig og mitt....annað en þessi gæi sem staðsettur er, í tilvistarkreppu dauðans...

....enn...

....ég átti þessi sömu draumóma og hann. Mig dreymdi um að vera einhverskonar Palli/palla einn/ein í heiminum. Rómantískar hugleiðingar mínar samhliða þeirri að verða vörubíll þegar ég yrði stór, hafði klárlega með aðstæður mínar í uppvexti að gera. Mig dreymdi um að frysta fólk og bíla. Já bíla...hafði orðið fyrir því óláni að bíll keyrði yfir mig þegar og braut á mér annan grindhoraða stúfalegginn. Mig langaði einhvernveginn að fljúga frjáls með fuglunum inn á milli. Nappa mér smá mátulega af nammi og pota og pikka í fólk...pot og pikk sem ég þekkti svo vel...

...svo hefði ég alveg verið til í að kíkja ofan í nærbuxurnar hjá Kidda og athuga hvort hann var komin með hár á punginn, í öðrum bekk.... Sjálfsagt voru eystun ekki einu sinni dottinn niður í pungpokann en það er allt önnur saga. Mér fannst Kiddi svo stór og sterkur og ógnandi og flottur. Hann var í mínum huga fallegasti strákurinn í öllum heiminum...

...ég var skíthrædd við Kidda. Hann var ötull í að stríða mér og óspar í þeirri viðleitni að gera líf mitt að enn meira logandi helvíti. Ég man að á þessum árum, í "grunninum" þá upplifði ég mig sem lítla gráa og ljóta mús ...sem og ég var. Meira að segja samið um mig lag og texti... Blush

Þetta atvík sem um ræðir (þegar ég loksins kem mér að efninu Wink ) var rétt fyrir miðju, þegar "hryllingurinn mesti" stóð yfir... á heimilinu.

Fyllerý á fyllerý ofan -geðveikin sullaði á toppnum og toppaði síðan viðbjóðinn með bleikri drullu...undirspilið var; -skál! -skál! - skál! Rammfalskt...

Ég var taugaveiklaðasta kvikindið á skólalóðinni - hræddist snjó meira en dauðann. Ég var utanveltu og utangátta. Eitt sinn þegar ég sat aftast í Landafræðitíma, þar sem Ingibjörg var kennari, skeði það. Atvikið sem ég er umþ.b. að reyna að koma frá mér ....hehe LoL

Í mínum huga var Ingibjörg kennari engill á jörð...svo falleg, blíð og góð...ég man líka þegar hún hallaði sér yfir öxlina mína, hvernig hún ilmaði og einnig að hún var alltaf pínu andfúl... Ég gjörsamlega dýrkað þennan kennara minn...með síðu ljósu lokkana og fegurð sem ekkert jafnaðist á við, undir sólinni. Ég þráði athygli hennar alla. Átti mínar fantasíur um að hún gengi mér í móðurstað...

...þarna semsagt sit ég skjálfandi í kennslustofunni...af kulda og einhverjum verri innvortis kulda. Ég veit ekki hvað varð til þess, að ég sá einhvern uppburð í mér til að lyfta upp hönd og spyrja í barnslegri einlægni;

-er Vatnajökull stærri en Reykavík?

Bekkurinn sprakk úr hlátri ...líka Ingibjörg kennari. Allir hlógu. Nema ég. Kiddi hló einna hæst. Mörg árin á eftir og langt innanundir unglingsárin...gólaði hann á eftir mér;

-Heiða, er Vatnajökull stærri en Reykjavík -er Vatnajökull stærri en Reykjavík...

...ég fann til smægðar minnar, vanmátts og hversu heimsk ég var og langði helst til að deyja á punktinum og stundum á eftir líka...

Atvikið man ég einsog það hafi skeð í fyrradag, þrátt fyrir að rífleg þrjátíu ár séu liðin. Ég hef fylgst með Kidda í gegnum árin úr fjarlægð...hann er í dag myndarmaður sem hefur spjarað sig flott í lífinu. Á konu, börn og að ég held hús. Ég veit að hann á dómaraflautu...einnig bil sem kemst afturá bak og áfram. Ég er nokk viss um að Kiddi á gemsa sem hringir!

Það á ég líka... ég get hringt, tekið við símtölum, tekið myndir og hvaðeina...

...mér eru allir vegir færir -rétt einsog Kidda... Cool

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 16:47 | Facebook

Athugasemdir

Eigðu góðan dag Heiða mín :)

Aprílrós, 23.11.2008 kl. 10:07

Sömuleiðis elskan

Heiða Þórðar, 23.11.2008 kl. 11:35

Það sem þú hefur ekki þurft að glíma við Heiða mín.

Ég kannast við þetta að fljúga með fuglum.

Þegar mér var sagt á sínum tíma að langamma mín væri dáin, þá spurði ég hver hefði skotið hana. og ekki var sjónvarpið að þvælast fyrir manni þá með sínum stríðsbíómyndum.

Vonandi áttu góðan dag.

Marinó Már Marinósson, 23.11.2008 kl. 12:09

Sömuleiðis...

Heiða Þórðar, 23.11.2008 kl. 12:16