Sváfu prúðir við hliðina á...

Sváfu prúðir við hliðina á mér...

27.11.2007 | 12:14

Síðustu tvö morgna hafa þeir verið alveg til friðs. Sváfu prúðir við hliðina á mér og kúrðu hljóðir. Bara sætir og spakir. Bleiki og blái púkinn. Ég er ánægð með þá...

...annað gildir með símann. Á morgnanna finnst mér hringinginn frekjulegri en vanalega. Vekjaraklukkan á gemsanum er einsog falskur og skerandi klukknahljómur. En með fullri vitund og góðri samvisku skildi ég þá báða eftir inn í stofu í gærkveldi...

... auðvitað er það mitt fyrsta verk að kíkja á missed calls-in mín. Og hringja til baka.

-Heiða, hvaðan pöntum við ruslapoka?

-Hvenær kemur kálið?

-Fáum við útborgað fyrir eða eftir helgi?

-Var að spá í hvort þú gætir klippt mig í dag?

-Afhverju er búið að fresta fundinum?

------

Maður hugsar eitt augnablik um að maður sé ómissandi. Sem er auðvitað þvílík fásinna. Engin er ómissandi.

Kannski drullufúlt þannig ...og þá auðvitað dettur mér eitthvað í hug...einsog þetta;

Ef maður er ekki ómissandi þá hlýtur fólk að koma í annars mann stað, líka í/úr sundurtættum og rifnum ástarsamböndum.

Ég sé fyrir mér karlinn að labba með hundinn sem hittir konunna úr þarnæsta húsi. Hún er einnig með hund. Hundarnir láta vel að hvor öðrum, þau kinka kolli til hvors annars, kurteisislega. Þegandi samkomulag ríkir á milli þeirra að hittast á sama stað á sama tíma, daginn eftir. Og daginn þar á eftir og ......og ......og....

Eftir þrjátíuogþrjú skipti er hann farin að segja henni frá vandamálum heima fyrir. Að kerlinginn sé náttúrulaus. Alltaf að rífast í sér útaf engu. Hún horfir samúðarfullu augnaráði á hárið sem er farið að þynnast. Allt bannsettri kerlingunni hans að kenna. Hún segir honum að karlinn sinn vinni alltof mikið. Sofni alltaf strax á eftir og að forleikurinn sé enginn....Hann horfir blítt á barminn sem er við það að springa undan wonder-bra brjóstarhaldaranum og heldur te-pokunum í skefjum og frá hnéskeljunum.

Þau haldast í hendur það sem eftir lifir leiðar. Undir stjörnubjörtum himni, taka þau áhrifaríka ákvörðun um að ást þeirra sé sönn og þau skuli taka drulluna og skítinn úr fyrri samböndum og baka góða súkkulaðitertu.

Sem verði eins ljúffeng og ævi þeirra saman.

Það segir sig sjálft að þegar fólk hoppar úr einu sambandi í annað, án þess að vinna úr vandamálunum þess fyrra; þá fara bölvaðir hundarnir að rífast, allt fer í hundana og súkkulaðið bráðnar og verður að engu... Cool

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 15:04 | Facebook

Athugasemdir

hEYRÐ,hEIÐA MÍN ÞETTA ER Í SENN BÆÐI SKONDIN OG GRAFALVARLEG FÆRSLA. HkANNSKI ER ÞÉR AÐ RATAST SATT ORÐ Í MUNN,ÞETTA MEÐ HUNDANA.TALA NÚ EKKI UM ÞEGAR ALLT ER KOMIÐ Í HUNDANA.

Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 27.11.2007 kl. 12:38