Mig langar til að klippa táneglur...

Alltaf kemur lífið á óvart! Einsog í morgun þegar ég leit út um gluggan, að mínu viti svo snemma að það jaðrar við geðveiki. Bílaplanið var alsett snjó! Hvað er verið að pota vorilmi í nebbann á manni og kasta svo snjó niður úr loftinu og alla leið á bílinn minn. Einstaklega smekklegur húmor.

Ég veit ekki hvað það var, gera, en þarna sem ég stóð við svalahurðina mína, fékk ég allt í einu logandi samviskubit og var yfirfull af eftirsjá. 

Málið er að ég er svona sambland af; pabba, mömmu og Siggu ömmu. Útkoman er æði skrautleg... ég er hálfgerður sauður, en samt gölli, afar góð en get um leið verið  tík.  Á köflum geggjuð, kjaftfor og frek. En óttalega meinlaust grey samt sem vil öllum vel. Engin dramadrottining en samt algjör pest á köflum. Feiminn en samt ekki...

Ég fékk samviskubit yfir því við svalahurðina, að hafa ekki haft lyst á að klippa táneglurnar á henni ömmu minni á meðan hún lifði. En ég bjó hjá henni til 17 ára aldurs. Eða þar til að einn eðal-riddarinn hreif mig á braut í mína fyrstu sambúð. Ég held að hafi einhverntíma komið þvi að hér; að ég er afar klígjugjörn. Það að klippa táneglur á öðrum en börnunum mínum, finnst mér bara alls ekkert "sexi" tilhugsun. Þarna sem ég stóð í morgun við hurðina, langaði mig svo að fá ömmu, bara rétt til að snyrta á henni tá-neglurnar...eða þannig.

Einhverra hluta vegna verða allir dýrlingar þegar þeir eru komnir yfir móðuna miklu. Gallar viðkomandi og óljúf karaktereinkenni verða að gulli slegnum demöntum. Ég held það væri alveg inn í myndinni,  til að koma í veg fyrir þessa andstyggðar-tilfinningu sem samviskubit er; að bera meiri virðingu fyrir því sem lifir. Öllu sem lifir.

Þegar ég er farin að hugsa um að mig langi til að klippa grjótharðar táneglur á ömmu minni...þá er tími til að kíkja aðeins í kringum sig, á þá sem eru mér á meðal.

Það er deginum ljósara.

 

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 31.3.2008 kl. 22:41]

Svo ljúfar minningar Heiða mín sem maður á um ömmu sína.  Sakna minnar enn í dag.

Knús

[Sigrún Friðriksdóttir, 31.3.2008 kl. 22:44]

Hahahah, en hún amma þin var engum lík, en ég er sammála þér, en svona getur söknuðurinn farið með mann. Að maður verði meira að segja tilbúin að klippa harðar inngrónar táneglur, eða bara að fá þetta eina augnarblik aftur

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 31.3.2008 kl. 22:56]

Ef samviskubitið nagar þig Heiða mín farður þá bara á elliheimilin og klipptu aðrar gamlar táneglur.

[Heiða Þórðar, 31.3.2008 kl. 22:58]

ALDREI!

[Huld S. Ringsted, 31.3.2008 kl. 23:03]

Það situr einhver tánaglafóbía í mér síðan amma mín var á lífi, menntaður snyrtifræðingur og get ekki ennþá klippt bara einhverjar táneglur frábið mér alla svoleiðis vitleysu

[Einar Bragi Bragason., 31.3.2008 kl. 23:16]

ég skal klippa þínar .....sorrý alltof lang síðan,,,,,,,,þú ert lang flottust

[Steingrímur Helgason, 1.4.2008 kl. 00:19]

Ömmur mínar voru sko lángbestari...

Man nú lítt til að hafa leyft þeim að nagast í tásunum mínum, en fyrirtek ekki að slíkt gæti nú hafa gerst, enda var ég víst einstakur ljúflíngur sem barn & lítt snertifælinn.  En endurgalt líklega ekki greiðann þann, ef gjörður var.

Hins vegar er mamma mín líklega hámenntaður snyrtisérfræðíngur, (svo að það sé nú ekki alveg á Huldu), & ég á alveg til í að leyfa henni stundum að taka litla metróið sitt í 'peticure' & 'manicure' & hún lítt fælin við.

Enda á mar að vera góður við góðar konur..

Kenndu ömmur mínar mér...

[Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 1.4.2008 kl. 03:31]

Sæl Heiða mín.

Svo þú varst ekkert fyrir að snyrta fótfingraneglurnar,það kemur,áður en þú veist af,klippir þú 10 sett á dag.

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 1.4.2008 kl. 05:41]

Þetta er svona minning sem ég myndi reyna að gleyma

[Kristín Katla Árnadóttir, 1.4.2008 kl. 17:14]

Ég segi sama og Gunnar

[Ásdís Sigurðardóttir, 1.4.2008 kl. 17:37]

  Langar bara að senda smákveðju. Er að hressa mig við á smá blogg lestri.    þú ert gleðigjafi

[Linda Lea Bogadóttir, 1.4.2008 kl. 17:52]

Knús og kossar

[Gísli Hjálmar , 1.4.2008 kl. 18:37]

Hvernig ætli táneglurnar á honum Issa (Jesús Kristur) hafi verið.

Hann vappaði nú um allt berfættur, var reyndar í sandölum. 

En í þokkabót held ég að hann hafi ekki gengið í nærfötum. Einungis verið í þessu hvíta laki allt sitt líf - ef líf skyldi kalla.

... hvernig ætli menn hafi klippt á sér neglurnar á þessum tímum?

Kannski barið þær af með steini ... kannski voru menn ekki með táneglur á þessum tíma.

[Ásgerður , 2.4.2008 kl. 07:44]

Þú veist ég skil þig betur en ég vildi,,,,,hugsa svo oft til hennar nöfnu minnar heitinnar, og hvað ég hafði mörg tækifæri til að gefa til baka, það sem hún gaf mér,,,og hún bað bara um að láta klippa táneglurnar,,,en við lærum á meðan við lifum, eða það vona ég

Lov jú

[Solla Guðjóns, 4.4.2008 kl. 04:04]

Þú ert barasta algert yndi

[Þ Þorsteinsson, 4.4.2008 kl. 14:05]

´fóstur sonur minn spurði mig í gær til hvers er maður með neglur ? (var að skoða neglur á fingri sínum sem hann hafði blóðgað fyrr um daginn) það kom upp,í huga minn "ekki hugmynd " kom samt með þessa fáránlega svarfrá mér ,svo konur gætu gert sig fína og kalla til að nagað, sá á honum hversu fárálegt þetta svar var.